Δημητράκης Γεώργιος, Η προστασία της φοροκλοπής

Η προστασία της φοροκλοπής

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Ο φόρος είναι μία αναγκαστική χρηματική παροχή των ιδιωτών προς το Κράτος υπό μορφή οριστική και χωρίς αντάλλαγμα με σκοπό την κάλυψη των δημοσιών δαπανών. Όμως ο ορισμός αυτός δεν ανταποκρίνεται εις την σύγχρονη πραγματικότητα, διότι ο φόρος υπηρετεί και επικουρικούς σκοπούς όπως π.χ. πλουτολογικούς, ηθικοποιητικούς και κοινωνικοπολιτικούς, παράλληλα με τις ασφαλιστικές εισφορές οι οποίες είναι οι εισφορές που καταβάλλονται στα ασφαλιστικά ταμεία από τους εργοδότες και τους ασφαλισμένους. Ως εκ τούτου η έννοια του φόρου με τις συνταγματικές φορολογικές αρχές είναι άκρως απαραίτητη για την λειτουργία του Κράτους, την ανάπτυξη της οικονομίας και την ευμάρεια της κοινωνίας.

Δυστυχώς όμως κατά τις τελευταίες δεκαετίες η πολιτική διαστροφή με την κατάπτωση των πολιτικών ιδεών και αξιών και την εμπέδωση της διαφθοράς εις τους μηχανισμούς και την λειτουργία του Κράτους είχε ως συνέπεια και την απώλεια της έννοιας και σημασίας του φόρου εις την συνείδηση των πολιτών. Η ένταξη της χώρας μας εις τους ευρωπαϊκούς θεσμούς (Ε.Ο.Κ. π.χ. Ε.Ε., Ευρωζώνη και ΕΚΤ) είχε ως αποτέλεσμα την εισροή τεραστίων κεφαλαίων, υπό μορφή πακέτων στήριξης της ελληνικής οικονομίας ή τραπεζικών δανείων, πρωτόγνωρα εις την ελληνική πραγματικότητα. Όμως η διαφθορά του πολιτικού συστήματος εξουσίας, η χωλαίνουσα Δημόσια Διοίκηση, ως επακόλουθα της εκτροπής της συνταγματικής αρχής της διακρίσεως των εξουσιών, είχε ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα την εμπέδωση της φοροκλοπής και εισφοροκλοπής. Με την παράλληλη δημιουργία μηχανισμών προστασίας της φοροκλοπής από διάφορες Συντεχνίες και κυκλώματα εντός της Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίοι κερδοσκοπούν  εις βάρος του Κράτους δηλαδή αυτής της κοινωνίας και της εθνικής οικονομίας.

Όμως η  κλοπή των φόρων ως δημόσιο έσοδο και των εισφορών από τα Ασφαλιστικά Ταμεία κατέστη συστηματικά και σκόπιμα ένα «εθνικό άθλημα», διότι δια του τρόπου αυτού αποκρύπτεται  το πραγματικό ΑΕΠ (ακαθάριστο εθνικό προϊόν) της χώρας και παράλληλα μέσω αυτού η διασπάθιση και κατάχρηση εθνικών, κοινοτικών κονδυλίων, και των δεκάδων δισεκατομμυρίων δανείων που συνάπτονται «εν ονόματι του Ελληνικού Λαού». Πρόκειται περί ενός σατανικού σχεδίου του πολιτικού συστήματος εξουσίας για την κάλυψη και απόκρυψη της διαφθοράς και την διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Διότι υπό φυσιολογικές και νόμιμες συνθήκες  με την επένδυση  των εθνικών, κοινοτικών κονδυλίων και δανείων, αλλά και αυτών των φόρων, το ΑΕΠ της χώρας θα ήταν διπλάσιο από εκείνου, πριν το ξέσπασμα της κρίσης,  των 250 δις Ευρώ, δηλαδή περί τα 500 δις Ευρώ. Αλλά και οι βάσει του πραγματικού ΑΕΠ  δηλούμενοι φόροι θα ήταν υπερδιπλάσιοι, δηλαδή 110 δις, ετησίως,  αντί του μέσου όρου των 55 δις Ευρώ που είναι σήμερα .

Η ευρέως εμπεδωμένη πλέον φοροδιαφυγή και μη καταβολή εισφορών εις τα Ασφαλιστικά Ταμεία όχι μόνον επιδεινώνει την κατάσταση της χώρας μας, αλλά επιτείνει και τον κίνδυνο της αιφνίδιας χρεοκοπίας. Η κρίση χρέους και η απόγνωση των πολιτών, η μεγάλη ανεργία και η ένδεια έδωσαν μία διαφορετική έννοια, διάσταση και οξύτητα εις το πρόβλημα της φοροδιαφυγής, η οποία από την αρχή της κρίσης άρχισε να παίρνει τεράστιες και επικίνδυνες διαστάσεις. Διότι τώρα υπεισέρχεται ένας ηθικός προβληματισμός: η επιβίωση του ανθρώπου, της κοινωνίας, αυτής της ίδιας της Πολιτείας.  

Εν όψει του κινδύνου της γενικής κατάρρευσης, ο αρθογράφος ήδη από τον Αύγουστο του έτους 2010 έως τις αρχές του 2011 απέστειλε 20 επιστολές εις τους Πρωθυπουργούς κ.κ. Παπανδρέου και Παπαδήμου, εις τον Υπουργού Οικονομίας κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, τον Διοικητή της Τραπέζης Ελλάδος κ. Γεώργιο Προβόπουλο, τον Αρχηγό της Αντιπολίτευσης και νυν Πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά, τους Υπουργούς κ.Ε.Βενιζέλο, κ. Λουκά Κατσέλη (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης), κ. Γεώργιο Κουτρουμάνη (Υφυπουργός Εργασίας και Κοιν.Ασφάλισης), κ. Μιχάλη Χρυσοχοϊδη (Υπουργός Ανάπτυξης) , κ. Ανδρέα Λοβέρδο (Υπουργός Εργασίας),τους κ.κ. Ροβέρτο Σπυρόπουλο( Διοικητής ΙΚΑ) και Γιάννη Καπελέρη  (Διευθυντής ΣΔΟΕ), την ΓΣΕΕ,  και άλλους Υπουργούς και Πολιτικά Πρόσωπα (σύνολο 20) εις τους οποίους προτάθηκε ένα αναλυτικό σχέδιο αποτελεσματικής και οριστικής αντιμετώπισης της γάγγραινας της φοροδιαφυγής και της μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών.  

Συγκεκριμένα: την απευθείας σύνδεση όλων των ταμειακών μηχανών των επιχειρήσεων με τις τράπεζες και με την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (Γ.Γ.Π.Σ.), και δια των τραπεζικών λογαριασμών την αυτόματη πίστωση (ONLINE) των παρακρατηθέντων φόρων και ΦΠΑ από τις ταμειακές μηχανές εις τον Τραπεζικό Λογαριασμό του Υπουργείου Οικονομικών. Με το ίδιο σύστημα και με την προσωπική καρτέλα κάθε εργαζόμενου κάθε επιχείρησης η ONLINE ταυτόχρονη καταβολή των φόρων, των ασφαλιστικών εισφορών και των μισθών των εργαζομένων.

Με το αυτόματο αυτό σύστημα αποφεύγεται δια παντός αφενός  μεν η οιασδήποτε συναλλαγή του φορολογούμενου και ασφαλισμένου με όλους εκείνους τους φορείς που λυμαίνονται τα έσοδα του Κράτους και των Ασφαλιστικών Ταμείων, εις βάρος του γενικότερου συμφέροντος της κοινωνίας. Αφετέρου το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά και τα Ασφαλιστικά Ταμεία έχουν μία καθημερινή ενημέρωση, αλλά και γενική εικόνα εσόδων επί ημερήσιας βάσης των καταβαλλόμενων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς την παραμικρή απώλεια. Με το ONLINE-Σύστημα επιτυγχάνεται παράλληλα η μείωση του κόστους λειτουργίας των Δημοσίων Υπηρεσιών και των Ασφαλιστικών Ταμείων και η βελτίωση των συντάξεων και των ασφαλιστικών παροχών.

Απάντηση με έγγραφες ευχαριστίες για τις απόψεις και προτάσεις έλαβε ο αρθρογράφος από το Γραφείου του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου (2 επιστολές), από το Γραφείο του Υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, την Γενική Γραμματεία Φορολογικών Θεμάτων του Υπουργείου Οικονομικών, από την Υπουργό κ. Λούκα Κατσέλη, από τον Υπουργό κ. Κουτρουμάνη, από τον Διοικητή του ΙΚΑ κ. Σπυρόπουλο και τον Αρχηγό της Ν.Δ. κ. Σαμαρά.

Λίγο αργότερα έχουμε την ψήφιση του Νόμου 3943/31.03.2011 ως απάντηση εις τις απόψεις και προτάσεις του αρθρογράφου. Δυστυχώς όμως ο Νόμος αυτός ουδέποτε εφαρμόστηκε, όχι λόγω έλλειψης τεχνολογίας και οικονομικών πόρων εις την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (Γ..Γ.Π.Σ) αλλά λόγω της άμεσης «παρέμβασης και αντίδρασης» των διαφόρων κυκλωμάτων και Συντεχνιών.

Πρόσφατες πληροφορίες αναφέρουν την επανεξέταση της  εφαρμογής του Νόμου 3943/31.03.2011, όμως μετά καθυστέρηση 3 ½ ετών, η οποία είχε ως ολέθριες συνέπειες  τα 3 Μνημόνια, την τεράστια ύφεση και ανεργία και την πτώχευση και ταπείνωση του Ελληνικού Λαού.

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος διαμένει στην Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.

Επιστολή προς κ.κ.Πρωθυπουργούς και Υπουργούς-Διοικητές

Αποστολέας                                                                         Ημερομηνία αποστολής

Διεύθυνση:

Διεύθυνση παραλήπτη Πρωθυπουργού/Υπουργού/Διοικητού

Θέμα: Αυτόματη και μόνιμη ολοκληρωτική πάταξη α) της εισφοροδιαφυγής με την μέθοδο της «προσωπικής ειδικής καρτέλας του εργαζόμενου» (ΠΕΚΕ) και  β) της φοροδιαφυγής και μη απόδοσης του ΦΠΑ

Αξιότιμε κύριε …………….!

Με μεγάλη αγωνία παρακολουθώ τις τιτάνιες προσπάθειες που κάνετε εσείς και η κυβέρνηση σας για να βάλετε την χώρα μας εις την σωστή πορεία και να σώσετε την πατρίδα μας από την καταστροφή. Όμως δυστυχώς οι αρρωστημένες νοοτροπίες δεκαετιών που δημιουργούν τεράστια εμπόδια σε κάθε ειλικρινή προσπάθεια αλλαγής της λάθους πορείας της χώρας μας είναι αδύνατον να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά και με επιτυχία όσες προσπάθειες και αν καταβάλλετε. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος πού απευθύνομαι προσωπικά σε εσάς και σας παρακαλώ όπως διαβάσετε με προσοχή την επιστολή μου, εις την οποία εμπεριέχεται με κάθε λεπτομέρεια ο μόνος και αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης της μέχρις τώρα αθεράπευτης τεράστιας γάγγραινας της εισφοροδιαφυγής και φοροδιαφυγής, η οποία δυστυχώς κοστίζει ετησίως  δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ εις βάρος των Κρατικών Εσόδων δηλαδή της ανάπτυξης της Εθνικής Οικονομίας. Η αυτόματη και μόνιμη αποτελεσματική πάταξη της εισφοροδιαφυγής, της φοροδιαφυγής και της μη απόδοσης του ΦΠΑ θα οδηγήσει αφενός μεν εις την σταθερή και σίγουρη εξυπηρέτηση του  δημοσιονομικού χρέους της Χώρας, χωρίς λήψη πρόσθετων επώδυνων  μέτρων για το σύνολο της κοινωνίας, αφετέρου εις μία αναπτυξιακή τροχιά  της Ελληνικής Οικονομίας.

Α. Με το νέο σύστημα καταβολής του μισθού/της αμοιβής κάθε εργαζόμενου, που σας προτείνω δια της παρούσης επιστολής, και ο οποίος θα γίνεται υποχρεωτικός δια Νόμου μόνον μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστού, το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά ταυτόχρονα και όλα τα Ασφαλιστικά και Επικουρικά Ταμεία θα ενημερώνονται αυτόματα και ανά πάσα στιγμή της ημέρας για τις καταβολές των φόρων αλλά και των ασφαλιστικών εισφορών μέσω της «προσωπικής ειδικής καρτέλας του εργαζόμενου»(ΠΕΚΕ).

Επιτρέψτε με να σας κάνω μία λεπτομερή περιγραφή:

1. Κάθε επιχείρηση του ιδιωτικού ή δημόσιου τομέα,  θα πρέπει υποχρεωτικώς να διαθέτει επιχειρησιακό-επαγγελματικό τραπεζικό λογαριασμό σε μία Ελληνική Τράπεζα με επαρκή αποθέματα που θα πιστώνεται συνεχώς.

2. Η επιχείρηση δηλαδή ο εργοδότης θα καταβάλλει υποχρεωτικά, αποκλειστικώς και μόνον μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστού της Επιχείρησης και μέσω της Τραπέζης προς τον Υπουργείο Οικονομικών και προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία, και προς τον Τραπεζικό Λογαριασμό του εργαζόμενου: α) την  καθαρή αμοιβή του εργαζόμενου,  β) τους φόρους,  γ) τις ασφαλιστικές εισφορές εργοδότου και εργαζόμενου, τα σχετικά επιδόματα κ.λ.π., με ταυτόχρονη πληροφόρηση των μεικτών και καθαρών αμοιβών του εργαζόμενου βάσει της «ΠΕΚΕ».

3. Η «ΠΕΚΕ», που θα κατασκευάσει  το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με συνεργασία του Υπουργείου Οικονομικών, θα τηρείται εφεξής δια Νόμου από όλες τις Επιχειρήσεις/Εργοδότες  μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών, θα εμπεριέχει τα κάτωθι στοιχεία:

- Ονοματεπώνυμο Εργοδότη ή Λογότυπο της Επιχείρησης/Εργοδότη, διεύθυνση της επιχείρησης, Αριθμό Φορολογικού Μητρώου και αναφορά της ΔΟΥ που υπάγεται. Κωδικό ή αριθμό αδείας της Επιχείρησης, τον Αριθμό του Τραπεζικού  Λογαριασμού.

- Ονοματεπώνυμο του εργαζόμενου, ονόματα γονέων, έτος γεννήσεως, τόπος και Δ/νση κατοικίας, Αριθμός Δελτίου Ταυτότητος, ΑΦΜ και ΔΟΥ που υπάγεται, Ασφαλιστικό Ταμείο, Αριθμός Μητρώου του εργαζόμενου εις το Ασφαλιστικό Ταμείο εις το οποίο ανήκει, έναρξη της εργασιακής σχέσης με ημερομηνία,  το ΑΜΚΑ,  τον Αριθμό του  Τραπεζικού Λογαριασμού του εργαζόμενου, οικογενειακή κατάσταση, τα ονόματα τέκνων, έτος γεννήσεως αυτών,

-  Εις την «ΠΕΚΕ»,  που θα συμπληρώνεται κάθε μήνα από τον εργοδότη για την καταβολή της αμοιβής/μισθού του,  θα αναφέρεται κατά πρώτον το σύνολο της μηνιαίας μεικτής αμοιβής του εργαζόμενου, μετά η παρακράτηση των φόρων βάσει ποσοστού της ισχύουσας φορολογίας, η παρακράτηση των ασφαλιστικών εισφορών του εργοδότου και του εργαζόμενου προς το Ασφαλιστικό Ταμείο βάσει των ισχυόντων ποσοστών, και οι σχετικές καταχωρήσεις π.χ. καταβολές επιδομάτων, επικουρικά ταμεία κ.λ.π. Επίσης  την «ΠΕΚΕ» θα υπάρχει και ειδικός χώρος για καταχωρήσεις των δώρων εορτών,  επίδομα αδείας,  αναδρομικά, κ.α.

- Εάν εις την «ΠΕΚΕ» που θα συμπληρώνεται μηνιαίως από τον εργοδότη δεν γίνει η σωστή και ακριβής καταχώρηση ή παρακράτηση του φόρου, των ασφαλιστικών εισφορών κ.λ.π., ώστε το άθροισμα της καθαρής αμοιβής, των επιδομάτων κ.λ.π.  και το ύψους των παρακρατηθέντων φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών να μη αποδίδει εις το σύνολο του το ακριβές ποσό του συνόλου της μηνιαίας μεικτής αμοιβής, ως προαναφέρθηκε, τότε αυτομάτως μπλοκάρεται  η προώθηση, δηλαδή δεν γίνεται εφικτό το σχετικό «κλίκ» , ώστε να προωθηθεί η «ΠΕΚΕ» μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστού προς τον Τραπεζικό Λογαριασμό της Επιχειρήσεως, για την καταβολή του μισθού, δηλαδή την πίστωση του Τραπεζικού Λογαριασμού του εργαζόμενου, ταυτόχρονα και η παράλληλη αυτόματη προώθηση της «ΠΕΚΕ» με τις κρατήσεις φόρων και τις ασφαλιστικές εισφορών και η ταυτόχρονη αυτόματη προώθηση και καταβολή τούτων προς α) τους Κεντρικούς Υπολογιστές του Υπουργείου Οικονομικών και του Ασφαλιστικού Ταμείου, και β) τους  Τραπεζικούς Λογαριασμούς του Υπουργείου Οικονομικών και του Ασφαλιστικού Ταμείου.

Μέσω της εισαγωγής της «ΠΕΚΕ» επιτυγχάνονται τα κάτωθι:

α) Μπλοκάρεται αυτομάτως από το ηλεκτρονικό σύστημα η καταβολή της καθαρής αμοιβής εις τον τραπεζικό λογαριασμό του εργαζόμενου, εάν ο εργοδότης μέσω της «ΠΕΚΕ» δεν αποδώσει ταυτόχρονα τους παρακρατηθέντες φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές προς τον Υπουργείο Οικονομικών και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, μέσω του Τραπεζικού Λογαριασμού που θα υποχρεώνεται να έχει.

β) εξασφαλίζεται μία συνεχής εισροή εσόδων, επί ημερησίας βάσεως έχουμε μια αυτόματη ενημέρωση του Υπουργείου Οικονομικών για την καταβολή των φόρων, εκμηδενίζεται η φοροδιαφυγή.

γ) εξασφαλίζεται μία συνεχής εισροή εσόδων, επί ημερησίας βάσεως έχουμε μία αυτόματη ενημέρωση των Ασφαλιστικών Ταμείων για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών , εκμηδενίζεται η εισφοροδιαφυγή.

δ) αποτελεσματική πάταξη της μαύρης ή ανασφάλιστης εργασίας και πλήρης έλεγχος του εργατικού δυναμικού της χώρας.

ε) πλήρης εξασφάλιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων του εργαζόμενου. Συνεχής ενημέρωση των καταβληθέντων εισφορών. Αυτόματη και πλήρης εικόνα για το σύνολο των καταβληθέντων εισφορών των προηγούμενων ετών, με έγγραφη ενημέρωση του ασφαλισμένου μία φορά τον χρόνο από το Ασφαλιστικό Ταμείο όπως συμβαίνει εις τις χώρες της Ε.Ε. Επιτάχυνση σε χρόνο ρεκόρ της έγκρισης της συνταξιοδοτήσεως του εργαζόμενου.

ζ) καλύτερη και δικαιότερη απόδοση των ασφαλιστικών εισφορών προς όφελος του εργαζόμενου, παράλληλα βελτίωση των συντάξεων και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.α. Διότι  με το «ΠΕΚΕ» περιορίζεται σημαντικά η γραφειοκρατία, το λειτουργικό κόστος των Ασφαλιστικών Ταμείων που σημαίνει μείωση του προσωπικού, και σε συνέχεια μείωση των ασφαλιστικών εισφορών του εργαζόμενου και των εργοδοτών , που σημαίνει βελτίωση της ανταγωνιστικότητος., αύξηση της παραγωγής, αύξηση των θέσεων εργασίας, βελτίωση της Εθνικής Οικονομίας και αύξηση των πόρων του Κράτους,  αύξηση των πόρων των Ασφαλιστικών Ταμείων  κ.λ.π.

η) μείωση των υποχρεώσεων του Κράτους για οικονομική στήριξη των Ασφαλιστικών Ταμείων και ως εκ τούτου απελευθέρωση σημαντικών κεφαλαίων για την ανάπτυξη της χώρας μέσω των δημοσίων επενδύσεων.

θ) Ο εργοδότης θα δίδει εις τον εργαζόμενο αντίγραφο της μηνιαίας  ΠΕΚΕ ως αποδεικτικό της μηνιαίας μισθοδοσίας.

ι) Η ΠΕΚΕ θα διευκολύνει τον εργοδότη  εις την ταχύτατη έκδοση της  Ετήσιας Βεβαίωσης Αποδοχών (για φορολογική χρήση) ήδη κατά τον πρώτο μήνα του νέου  Οικονομικού Έτους.

κ) η ταχύτατη έκδοση της Ετήσιας Βεβαίωσης Αποδοχών σημαίνει επιτάχυνση/συντονισμό της αποστολής από την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων των Δηλώσεων Φορολογίας Εισοδήματος ήδη από τον μήνα Δεκέμβριο.

λ) που σημαίνει επίσπευση της κατάθεσης δηλώσεων Φορολογίας εισοδήματος από τους φορολογούμενους ήδη από τον μήνα Ιανουάριο ώστε ήδη από αρχάς του Μαρτίου να εισρέουν εις το Υπουργείο Οικονομικών τα Έσοδα του Κράτους. Έτσι θα μειώνονται σημαντικά οι δανειακές ανάγκες του Κράτους ήδη κατά το 1ο  τρίμηνο του έτους.

Η «ΠΕΚΕ»  τελικώς πρέπει να εφαρμοσθεί και εις όλους τους φορείς του στενού και ευρύτερου Δημόσιου τομέα.

Β. Παράλληλα θα ήθελα να σας παρακαλέσω,  όπως για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και μη απόδοσης του ΦΠΑ, μία άλλη τεράστια μάστιγα, να εισηγηθείτε εις το Οικονομικό Επιτελείο και την ψήφιση Νόμου για αυτόματη απόδοση των Φόρων και του ΦΠΑ από τις επιχειρήσεις ήδη κατά την διάρκεια της συναλλαγής, μέσω των ηλεκτρονικών ταμειακών μηχανών. Εξυπακούεται για κάθε είδος συναλλαγής και ανεξαρτήτου ύψους του καταβληθέντος ποσού που καταβάλλει ο καταναλωτής. Δηλαδή η κάθε επιχείρηση μέσω του συστήματος ΟΝLΙΝΕ θα συνδέει τις ηλεκτρονικές ταμειακές μηχανές ταυτόχρονα με α) τον Τραπεζικό Λογαριασμό της Επιχείρησης και β) με τον Κεντρικό Ηλεκτρονικό Υπολογιστή και τον Τραπεζικό Λογαριασμό  του Υπουργείου Οικονομικών. Μέσω του συστήματος αυτού επιτυγχάνονται τα κάτωθι:

α. Ολοκληρωτική πάταξη της φοροδιαφυγής και της μη απόδοσης του ΦΠΑ. Διότι είναι άδικο ο καταναλωτής να καταβάλλει τους φόρους και το ΦΠΑ εις τον εισπράττοντα επιχειρηματία αλλά αυτοί να μη αποδίδονται εις το Κράτος, με αποτέλεσμα να έχουμε τεράστιες κοινωνικές συνέπειες, κίνητρα για διαφθορά και παράνομες συναλλαγές, αλλά και αδυναμία του Κράτους για παροχή αξιοπρεπών κοινωνικών παροχών.

β. Ολοκληρωτική πάταξη της διαφθοράς εις το φοροεισπρακτικό σύστημα των Οικονομικών Εφοριών, διότι κόβεται για πάντα ο ομφάλιος λώρος  της παράνομης συναλλαγής. Κατάργηση πολλών Εφοριών και μείωση του λειτουργικού κόστους, μείωση του προσωπικού, αποχώρηση και μετάταξη αυτού σε παραγωγικούς τομείς του ιδιωτικού τομέα.

γ. Ενημέρωση του Υπουργείου Οικονομικών επί ημερησίας βάσεως για το ημερήσιο τζίρο των Επιχειρήσεων και την γενική εικόνα της Εθνικής Οικονομίας.

δ. Με το σύστημα αυτό το Υπουργείο Οικονομικών θα ενημερώνεται συνεχώς και επί ημερησίας βάσεως για την πορεία των  Εσόδων  του Κράτους.

Αξιότιμε κύριε …………, αισθάνομαι την αγωνία σας για το μέλλον της Πατρίδος μας, όπως βέβαια και εγώ και όλοι οι Έλληνες που αγαπάνε ειλικρινώς αυτόν τον τόπο. Η επιστολή αυτή προς τον πρόσωπό σας τονίζει με ιδιαίτερη έμφαση και την δική μου αγωνία να συμβάλλω και εγώ με το δικό μου τρόπο εις την προσπάθεια που κάνετε εσείς και η Κυβέρνηση σας για να σώσετε την Πατρίδα μας.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

(Γεώργιος Εμ. Δημητράκης)

Εκκλησία των Αδελφών

Εκκλησία των Αδελφών

Άλλα ονόματα είναι «Αδελφοί», «Δαρβυστές», «Αδελφοί Πλυμούθιοι», «Συνάθροιση των Αδελφών», «Χριστιανικές συναθροίσεις», «Συνάθροιση του Θεού».

Ιστορία

Η κίνηση των Αδελφών δημιουργήθηκε κατά το πρώτο ήμισυ του ιθ' αιώνα στην Αγγλία, σαν αντίθεση στη Φιλελεύθερη Θεολογία. Σχηματίσθηκαν διάφοροι κύκλοι (1826) και με επίκεντρο τη Βίβλο θέλησαν να αναζητήσουν την αρχέγονη Εκκλησία, την Εκκλησία της Kαινής Διαθήκης.

Ηγετική φυσιογνωμία ανεδείχθη οJοhn Nelsοn Darby(1800-1882), πρώην αγγλικανός ιερέας. Η αληθινή Εκκλησία, έλεγε, είναι η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος. Γι' αυτό απέρριπτε ιδιαίτερα Εκκλησιαστικά αξιώματα, οποιαδήποτε εκκλησιαστική οργάνωση και κάθε είδους ιεραρχία. Συνιστούσε την καθαρότητα της Εκκλησίας, το χωρισμό από τον κόσμο και από τις εκκλησίες, πού συνεδέοντο με τον κόσμο. Κάθε παρεκτρεπόμενος απεβάλλετο από την κοινότητα.

Στο Plymοuth δημιουργήθηκε παρόμοιος κύκλος τα μέλη του ονομάζοντο «αδελφοί». Ο Darby ήλθε σε σχέση μ' αυτόν τον κύκλο και έγινε ηγέτης των «αδελφών». Έργο της κίνησης ήταν να συναθροίσει τούς «πραγματικούς και αναγεννημένους πιστούς» από όλες τις εκκλησίες. Απέκτησε τη συναίσθηση της «μόνης αληθινής εκκλησίας» (κλειστοί αδελφοί).

Το έτος 1848 το κίνημα διεσπάσθη σε δύο μεγάλες ομάδες. Τούτο έγινε με τη δημιουργία των «ανοικτών αδελφών» από τον Geοrge Μϋller (1805-1898). Ο Darby έγινε ηγέτης των «κλειστών αδελφών». Και η νέα ομάδα των «ανοικτών αδελφών» διακήρυξε πίστη στην «αληθινή εκκλησία των αναγεννημένων». Όμως στο θέμα της οργάνωσης των κοινοτήτων υπάρχουν διαφορές σε επί μέρους αδελφούς έχουν ανατεθεί ιδιαίτερες ευθύνες. Μάλιστα από το 1949 υπάρχει και υπερκοινοτικό σώμα 14 «εμπίστων αδελφών». Μερικές κοινότητες εκλέγουν και πρεσβυτέρους.

Οι «ανοικτοί αδελφοί» δέχονται σε κοινωνία μόνο όποιον είναι καθαρός στην πίστη, στη διδασκαλία και στη ζωή. Οι «κλειστοί αδελφοί» δίνουν μεγάλη σημασία, όχι απλώς στο αν κάποιος είναι ατομικά καθαρός στη διδασκαλία, αλλά και στο αν η κοινότητα, στην οποία ανήκει, διδάσκει την «καθαρή διδασκαλία».
 

Διδασκαλία

Και οι δύο ομάδες αναγνωρίζουν μοναδική πηγή πίστης και ζωής την αγία Γραφή.
Ηαναγέννησησυντελείται με την παραδοχή του Χριστού ως Σωτήρα. Το βάπτισμα λογίζεται απλό «σημείο», «ομολογία του συνδέσμου με τον Χριστό». Αναγνωρίζεται μόνο το βάπτισμα των πιστών, ο νηπιοβαπτισμός απορρίπτεται.

Η ευχαριστία αποτελεί «ανάμνηση» και «γεύμα κοινωνίας», στους «κλειστούς αδελφούς» είναι «κλειστή», δεν γίνονται δεκτοί σ' αυτήν μη μέλη της κοινότητας. Η ειδική ιεροσύνη και η εκκλησιαστική οργάνωση απορρίπτονται. Η Εκκλησία του Κυρίου υφίσταται σαν «αόρατη εκκλησία», σαν «εκκλησία των αναγεννημένων», και φανερώνεται με την τέλεση της ευχαριστίας.

Στις κοινότητες υπάρχουν «πρεσβύτεροι» και «επισκοπούντες», πού διακονούν τούς «αγίους», χωρίς να έχουν υπαλληλική θέση. Στην Αμερική οι Πλυμούθιοι Αδελφοί ιδρύσαν «Σύνδεσμο Κοινοτήτων» σαν «αδελφικό σύνδεσμο».

Η κίνηση δέχεται την ανάσταση και την κρίση. Η πρώτη ανάσταση θα είναι για τούς «εν Xριστώ κοιμηθέντας» και η «αλλαγή» για τούς πιστούς, πού θα ζουν πριν από τη «μεγάλη θλίψη». Η δεύτερη ανάσταση θα είναι για τούς άπιστους, με σκοπό το τελικό δικαστήριο, πού θα γίνει στο τέλος μιας επιγείου χιλιετούς βασιλείας του Χριστού.

Επίσης γίνεται διάκριση μεταξύ της κοινότητας του Ιησού, πού συγκροτείται από τον ουράνιο λαό του Θεού και του Ισραήλ, πού λογίζεται επίγειος λαός του Θεού, στον οποίον θα εκπληρωθούν κατά γράμμα οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Ή κίνηση αναμένει τη σύντομη επάνοδο του Χριστού.

«Χριστιανοί Αδελφοί» στην Ελλάδα

Ιστορία

Την κίνηση των «αδελφών» έφερε στην Ελλάδα ο Αθανάσιος Κάρπος, γαμβρός του Ιρλανδού Έρρίκου Ντιβάιν. Ο Ντιβάιν, μέλος της Εκκλησίας των Αδελφών, ήλθε στην Ελλάδα για επαγγελματικούς σκοπούς κατά το τέλος του ΙΘ' αιώνα και ανέπτυξε «Ιεραποστολική» δραστηριότητα. Ο Κάρπος ήταν από τούς πρώτους προσήλυτους του Ντιβάιν και νυμφεύθηκε την κόρη του.
Μετά το θάνατο του πενθερού του ο Αθανάσιος Κάρπος μετέβη στην Αγγλία και ήλθε σε επικοινωνία με τούς «Κλειστούς Αδελφούς». Τη διδαχή αύτη μετέφερε στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να σχηματισθεί νέα κοινότητα, με την ονομασία «Χριστιανοί Αδελφοί». Το 1946 ήλθε στην Ελλάδα από την Αλεξάνδρεια ο Βαρθολομαίος Παπαντωνάκης και εντάχθηκε σ' αύτη την κοινότητα. Μετά το θάνατο του Α. Κάρπου έγινε διδάσκαλος της ομάδας.

Το 1964 ιδρύθηκε το σωματείο των «Χριστιανών Αδελφών», στο οποίο πρωτοστάτησαν οι Iωάννης Βουργούρης, Βαρθολομαίος Παπαντωνάκης και Θεόδωρος Αναγνωστόπουλος. Όμως το 1972 ο Παπαντωνάκης απεκλείσθει από την κοινότητα, επειδή συγκατατέθηκε στο διαζύγιο του γιου του.

Το 1978 η ομάδα αυτήδιαιρέθηκεμε την ανάμιξη των Γερμανών οπαδών, πού ενίσχυσαν οικονομικά την κοινότητα. Στη διένεξη προστέθηκε το ζήτημα, κατά πόσον έπρεπε ο Ημεροδείκτης πού εξέδιδε η κίνηση να περιλαμβάνει το εορτολόγιο ή όχι. Μια ομάδα με τον Ιωάννη Νάνο αποχώρησε και ίδρυσε την «Εκκλησία των Χριστιανών Αδελφών» στην οδό Γραβιάς 9-13. Στην ομάδα αυτή προσχώρησε και ο Βαρθολομαίος Παπαντωνάκης. Σήμερα διδάσκαλοι της ομάδας αυτής είναι ο Άγγλος Daνid Miers και ο Έλληνας Γεώργιος Ορφανός. Σ' αυτή την ομάδα ανήκει και η «Εταιρεία Εκδόσεων Χριστιανών Αδελφών».

Από το άλλο μέρος η κοινότητα της οδού Παλλάδος 21, οργανώθηκε με διδάσκαλο ων Θεόδωρο Αναγνωστόπουλο. Το αρχικό καταστατικό του σωματείου τροποποιήθηκε και έλαβε το όνομα «Σύλλογος Μελέτης και Διαδόσεως της Βίβλου».
 

Διδασκαλία

Η ομάδα της Παλλάδος 21 είναι περισσότερο «ανοικτή». Στον Ημεροδείκτη της «Η χαρμόσυνη Αγγελία» διαφημίζεται η κασετοθήκη της οργάνωσης «Βιβλικό Μήνυμα» του Ιω. Έρτσου πού ανήκει στην «Ελευθέρα Ευαγγελική Εκκλησία». Τον Ημεροδείκτη εκδίδει η εταιρία «Διακονίες Εμμαούς», πού ανήκει στον «Ευρωπαϊκό Ιεραποστολικό Σύνδεσμο» και συμπλέκεται με την «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» του Μακρή και με πολλές «υπερδογματικές» ομάδες πού δρουν στη χώρα μας.

Η ομάδα της Γραβιάς 9-13 είναι «κλειστή», δεν έχει επικοινωνία με άλλες ομάδες, γιατί κατά την αντίληψή της δεν υπάρχει εκεί σωτηρία. «Ζώμεν χωρισμένοι από τας ποικιλωνύμους θρησκευτικάς ομάδας διότι ο λόγος του Θεού παραγγέλλει αυτόν τον χωρισμόν από όπου υπάρχει παρακοή» (Τι πιστεύομεν 11). Κατά τα άλλα η διδαχή των δύο ομάδων είναι κοινή.

Ή θεοπνευστία της Γραφής είναι απόλυτη. Οι ιεροί συγγραφείς «έγραψαν εκείνο πού η φωνή του Θεού τους υπηγόρευεν. Έγραφαν λέξιν προς λέξιν, ακριβώς εκείνο πού ήθελεν ο Θεός». Έτσι η Γραφή δεν κηρύττει απλώς το ευαγγέλιο της σωτηρίας, αλλά και επιστημονικές αλήθειες (Μια επιστολή για σένα 5.44). «Ή επιστήμη ανακαλύπτει εκείνο πού ο Σοφός Δημιουργός έβαλε στη Φύση και στον Λόγο Tου» (Ή χαρμόσυνη Αγγελία 30 Αύγ. 1989).

Η Εκκλησία αποστάτησε από την αλήθεια και μεταβλήθηκε σε «πόρνη Βαβυλώνα». Όμως η «κίνηση των αδελφών» κατά τον ΙΘ' αιώνα επανέφερε την Εκκλησία στην πρώτη της καθαρότητα. Είναι η «Εκκλησία της Φιλαδέλφειας» και αποτελείται από τούς «εξηγορασμένους» πού φυλάγουν το λόγο του Κυρίου. Αύτη η Εκκλησία θα διαφυλαχθεί κατά τον Αρμαγεδώνα (Tapernουx 90.107).

Η κίνηση δεν γνωρίζει διοικητικά σχήματα, ποιμένες και άλλους αξιωματούχους. Γνωρίζει μόνο χαρίσματα. Απορρίπτει όχι μόνο τη χειροτονία «από ανθρώπους», αλλά και τις θεολογικές σπουδές (Τι πιστεύομεν 8).

Οι άλλες εκκλησίες είναι «κατ' όνομα εκκλησίες», σ' αυτές ανήκει και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Με την έλευση του Κυρίου οι «κατ' όνομα χριστιανοί» θα «απορροφηθούν» από τη Βαβυλώνα, την «εκκλησία του Σατανά», πού τελικά θα καταστραφεί (Tapernουx 203). Η κίνηση απορρίπτει τα μυστήρια της Εκκλησίας. Η ευχαριστία είναι ανάμνηση (Ο καλός σπόρος 3.4.1981, 14.4.1981. Σκέψεις 7).

Η σωτηρία είναι αποτέλεσμα της χάρης του Θεού και προέρχεται από το γεγονός πως ο Χριστός ήταν ο αντικαταστάτης και πέθανε αντί για μας, εξαγοράζοντας την ποινή της αμαρτίας μας (Ασφάλεια βεβαιότητα και αγαλλίαση 910). Όμως απαιτείται πίστη, μετάνοια και ομολογία. Το βάπτισμα με νερό γίνεται εις το όνομα του Πατρός και του υιού και του Άγίου Πνεύματος (Ο Θεός, Πατήρ, υιός και Άγιον Πνεύμα 6).

Η σωτηρία είναι τελεσίδικη, δεν μπορεί κανείς να τη χάσει. Όταν κανείς σωθεί «άπαξ δια της πίστεως εις τον Χριστόν, είναι ασφαλής και δεν δύναται να απολεσθεί» (Τι πιστεύομεν 7. Η αγγελία μας Β' 131). «Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΟΥ εξαρτάται από το έργο του Χριστού Για σένα... Η Βεβαιότητα ΣΟΥ εξαρτάται από το Λόγο του Θεού για σένα... Η ΧΑΡΑ ΣΟΥ εξαρτάται από το αν λυπείς ή δεν λυπείς το Άγιον Πνεύμα μέσα σου» (Ασφάλεια βεβαιότητα και αγαλλίαση 24).

Η σωτηρία (αναγέννηση) είναι «τελεία» (Περί αγιασμού 4), «Ασφάλεια βεβαιότητα και Χαρά», είναι ο τίτλος βιβλιαρίου της κίνησης.

Σύμφωνα μ' αύτη την άποψη πρέπει να μη συγχέεται η «ασφάλεια της σωτηρίας» με τη «χαρά», «ποτέ μη συγχέεις την ασφάλειά σου με τη χαρά σου», υπογραμμίζει η κίνηση. Το «ποινικό ζήτημα» τακτοποιήθηκε με τη θυσία του Χριστού μια για πάντα. Με την αμαρτία ανακινείται το ζήτημα της «κοινωνίας», η όποια προς στιγμήν διακόπτεται (Ασφάλεια βεβαιότητα και αγαλλίαση 26-27. Η χαρμόσυνη Αγγελία, 27.3.ι989).

Η κίνηση βλέπει στις θλίψεις, ακόμη και στην ασθένεια, τη διαπαιδαγώγηση του Κυρίου, με σκοπό τον καθαρμό και την υπακοή (Η παιδεία του Θεού. Παρ' εμού έγινε). Όμως δεν δέχεται πώς κάποιος πού έλαβε τη «σωτηρία» θα μπορούσε να κατακριθεί για πάντα. Η «παιδεία» του Κυρίου θα τον οδηγήσει οπωσδήποτε στην επιστροφή! «Εμείς πού πιστέψαμε, ήδη μετέβη μεν εις την Ζωή, ο θάνατος και ή κρίση είναι για πάντα περασμένα» (Ο καλός σπόρος 9.2.1981).

Η εσχατολογία της κίνησης είναι Xιλιαστική: από την ημέρα της πεντηκοστής μέχρι την «ανάληψη» της Εκκλησίας, κηρύττεται το «ευαγγέλιο της χάρης», με σκοπό τη σύναξη της «Εκκλησίας των εξηγορασμένων», πού έχει «ουράνια ελπίδα». Αύτη την Εκκλησία θα παραλάβει ο Χριστός (Τι πιστεύομεν 10).

Η «αρπαγή» θα λάβει χώρα πριν από τη δράση του Αντίχριστου. Τότε θα γίνει η «πρώτη ανάσταση» των «αποθανόντων εν Χριστώ» και η «αλλοίωση» των ζώντων. Θα «αρπαγούν» στον αέρα για να είναι μαζί με τον Κύριο. Οι λοιποί θα αφεθούν στη γη να υποστούν τη «μεγάλη θλίψη» (Ο καλός σπόρος 5.5.1987. 29.6.1987), προκειμένου να δοκιμασθούν.

Μετά την «αρπαγή της εκκλησίας», θα αρχίσει να κηρύττεται το «ευαγγέλιο της βασιλείας» Κατά το Ματθ. κδ' 14. Αυτό αναφέρεται στον Ισραήλ και σε μέρος των εθνικών, θα είναι η συνέχεια της Ιουδαϊκής περιόδου. Οι Ισραηλίτες θα συναχθούν στην Παλαιστίνη και θα εμφανισθεί ο Αντίχριστος. Ένα μικρό μέρος του λαού θα μείνει ,πιστό και θα περάσει μέσα από τη «μεγάλη θλίψη», πού θα διαρκέσει 7 χρόνια και θα λήξει με τον Αρμαγεδώνα.

Τότε ο Χριστός θα έλθει με την Εκκλησία Του στο όρος των ελαιών, πού θα μεταβληθεί σε πεδιάδα. Θα εκμηδενίσει τον Αντίχριστο και τούς προσκυνητές του και μαζί μ' αυτούς την «Κατ' όνομα Εκκλησία» (Βαβυλώνα).Θα ακολουθήσει η κρίση των εθνών με βάση τη συμπεριφορά τους απέναντι στους Εβραίους, πού λογίζονται οι «ελάχιστοι αδελφοί» του Χριστού.Θα ιδρυθεί παγκόσμια κυβέρνηση της Ιερουσαλήμ με Ισραηλιτική ηγεσία. Τα έθνη θα υποταγούν. Ο Σατανάς θα δεθεί για χίλια χρόνια και θα βασιλεύει ο Χριστός με την Εκκλησία του.

Στο τέλος της χιλιετίας ο Σατανάς θα λυθεί, θα συγκεντρώσει τα έθνη και θα επιτεθεί εναντίον της αγίας πόλης. Θα πέσει φωτιά από τον ουρανό και θα τούς κάψει Ό ουρανός και η γη θα καταστραφούν, θα γίνει η ανάσταση των αδίκων και η γενική κρίση μπροστά στο «λευκό θρόνο». Θα δημιουργηθούν νέοι ουρανοί και νέα γη (αναλυτικά βλ Tapernουx).

Θέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας : Αγία Γραφή

Μιλήσαμε ήδη για τη θεία αποκάλυψη και υπογραμμίσαμε πώςη αγία Γραφή δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί ανεξάρτητα από την Εκκλησία. Η απολυτοποίηση της Γραφής σημαίνει σε τελευταία ανάλυση απολυτοποίηση της «αυθεντίας» του κάθε ποιμένα, δεδομένου ότι οι επί μέρους κοινότητες είναι αυτόνομες. Αύτη η αυθεντία των επί μέρους κηρύκων ενισχύεται και από την πίστη, ότι η Εκκλησία αποστάτησε. Επομένως, η ερμηνευτική της αυθεντία δεν αναγνωρίζεται Αυτό εξηγεί το γεγονός ότι η αρχική κίνηση διασπάστηκε σε επί μέρους ομάδες, από τις όποιες συνεχώς αποσπώνται και νέες «εκκλησίες».

Εξάλλου αν η θεοπνευστία της Γραφής ήταν «Κατά λέξη», θα έπρεπε να μη επιτρέπονται οι μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες. Η Εκκλησία με κεφαλή τον Χριστό δεν ήταν δυνατόν να πέσει ποτέ σε αποστασία.

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΙΡΕΣΕΩΝ & ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ

π ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

Read more:http://www.egolpion.com/5415B824.el.aspx#ixzz36hzz4roj

ΗΤΑΝ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ;

ΗΤΑΝ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ;

+ π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ Ή ΑΝΑΣΤΑΣΗ; ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ» 

    Αλλά όσοι ισχυρίζονται πως η μετενσάρκωση είναι χρι­στιανική διδασκαλία, επικαλούνται ιδιαίτερα τα εδάφια από το ευαγγέλιο τού Ματθαίου, στα οποία αναφέρεται το όνο­μα τού προφήτη Ηλία. Το περιοδικό «Παραψυχολογία» στο οποίο αναφερόμαστε (σελ. 91) γράφει:

 «Για τον Ιωάννη το βαπτιστή είπε, ‘και εάν θέλετε να το παραδεχθήτε, αυτός είναι ο Ηλίας ο οποίος μέλλει να έλθη’(Ματθ. ια' 14), ‘ο Ηλίας ήδη ήλθε και δεν τον ανα­γνώρισαν αλλά τού έκαναν ό,τι ήθελαν’(Ματθ. ιζ' 12 και επίσης Μάρκ. θ' 13). Τι πιθανές έννοιες μπορούν και οι δύο αυτές ρήσεις να έχουν παρά το ότι ο Ιωάννης ήταν μια μετενσάρκωση τού προφήτη Ηλία;».

 Αν μελετήσουμε προσεκτικά το Ματθ. ια' 914, θα δούμε πως ο Ιωάννης διακρίνεται από τον προφήτη Ηλία, ενώ κατά άλλο τρόπο ταυτίζεται με αυτόν.

«Ούτος γαρ εστί περί ου γέγραπται ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου προ προσώπου σου, ος κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθέν σου. Αμήν λέγω υμίν, ουκ εγήγερ­τοί εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου τού βαπτιστού... Και ει θέλετε δέξασθαι, αυτός εστίν Ηλίας ο μέλ­λων έρχεσθαι,ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω».

Μεταξύ των γεννηθέντων από γυναίκεςδεν εμφανίσθη­κε μεγαλύτερος από τον Ιωάννη το βαπτιστή.Ούτε ο Ηλίας, ούτε άλλος προφήτης! Αν θέλετε να το παραδε­χθήτε, αυτός είναι ο Ηλίας που έμελλε να έλθει «ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω» εκείνος που έχει πνευματικά αυτιά, ας ακούσει και ας αντιληφθεί το νόημα αυτών των λόγων. Δεν πρέπει λοιπόν κανείς να πάρει τους λόγους αυτούς κα­τά γράμμα. Πρέπει να τους δώσει πνευματικό νόημα!

 Έτσι ο Ηλίας ταυτίζεται και δεν ταυτίζεται με τον Ιω­άννη ήλθε, αλλά και μέλλει να έλθει!

«Ηλίας μεν έρχεται πρώτον και αποκαταστήσει πάντα λέγω δε υμίν ότι Ηλίας ήδη ήλθε, και ουκ επέγνωσαν αυτόν, άλλ' εποίησαν εν αυτώ όσα ηθέλησαν ούτω και ο υιός τού ανθρωπου μέλλει πάσχειν ύπ' αυτών. Τότε συνήκαν οι μαθηταί ότι περί Ιωάννου τού βαπτιστού είπεν αυτοίς» (Ματθ. ιζ' 1113).

Ο άγιοςΙωάννης ο Χρυσόστομοςμας δίνει την ορθή ερμηνεία των εδαφίων αυτών. Ο Χριστός, λέγει, είπε πως «αυτός είναι ο Ηλίας που πρόκειται να έλθει»!..Όμως τώ­ρα λέγει πως ο Ηλίας «ήλθε». Και πάλι λέγει πως όταν θα έλθει ο Ηλίας θα τα τακτοποιήσει όλα. Δεν πρέπει να νο­μίζουμε πως τα λόγια αυτά αντιφάσκουν, λέγει ο Χρυσό­στομος. Γιατί όταν λέγει πως θα έλθει ο Ηλίας και θα αποκαταστήσει τα πάντα εννοεί τον ίδιο τον Ηλία και την επιστροφή των Ιουδαίων, που πρόκειται να γίνει τότε, κατά τον χρόνο πριν από τη δευτέρα παρουσία τού Χριστού. Όταν όμως λέγει πως «αυτός είναι εκείνος που πρόκειται να έλθει»,ονομάζει Ηλία τον Ιωάννη,λόγω της ομοιότη­τας τον έργου τουμε το έργο του Ηλία.

Ο Χρυσόστομος φέρει σαν παράδειγμα τους προφήτες, πουκάθε βασιλέα που διέπρεψε, τον ονόμαζαν Δαυίδ, καιτους Ιουδαίους τους ονόμαζαν άρχοντες των Σοδόμων εξαιτίας της συμπεριφοράς των(Ης. α' 10). «Διότι όπως ακριβώς εκείνος θα είναι πρόδρομος της δευτέρας παρου­σίας, έτσι και αυτός υπήρξε πρόδρομος της πρώτης παρου­σίας του» (Χρυς., Εις Ματθ., Λόγος ΝΖΊ, ΕΠΕ 11, σ. 287-289). Οι άγιες Γραφές, λέγει ο Χρυσόστομος, ομιλούν για δύο παρουσίες τού Χριστού και γι’ αυτήν που έγινε και γι’ αυτήν που θα γίνει. «Αλλά οι προφήτες υπενθυμίζουν και τις δύο. Της μιας, δηλαδή της δευτέρας, θα είναι πρόδρο­μος ο Ηλίας (Μαλαχ. δ' 5), ενώ της πρώτης έγινε πρόδρο­μος ο Ιωάννης, τον οποίο ο Χριστός ονόμασε Ηλία «όχι επειδή ήτο ο Ηλίας, άλλ' επειδή επραγματοποίει το έργο εκείνου. Όπως ακριβώς δηλαδή εκείνος θα γίνει πρόδρο­μος της δευτέρας παρουσίας, έτσι και αυτός υπήρξε πρό­δρομος της πρώτης» (Χρυσ., Εις Ματθ., Λόγος ΝΖ' 1, ΕΠΕ 11, σ. 283-285)

 Στην ίδια ομιλία ο Χρυσόστομος ερμηνεύοντας τα εδά­φιαΜατθ. ια' 14 και Μαλαχ. γ' 1. δ' 45υπογραμμίζει πως ο Χριστός είπε τους λόγους αυτούς για να δηλώσει ότι ο Ιωάννης ήτο ο Ηλίας και ο Ηλίας ήτο ο Ιωάννης επειδή και οι δύο είχαν τηνίδια αποστολήκαι ότι και οι δύο έγι­ναν πρόδρομοί Του.Γι’ αυτό και δεν είπε απλώς «αυτός είναι ο Ηλίας», αλλά, εάν θέλετε να το παραδεχθήτε, αυτός είναι. Δηλαδή, αν εξετάσετε τα γεγονότα με καλή διάθεση. Δεν αρκέσθηκε σ' αυτά , αλλά για να αποδείξει πως απαιτείται σύνεση, αφού είπε το αυτός είναι ο «Ηλί­ας», πρόσθεσε: «Αυτός που έχειπνευματικά αυτιάδια ν' ακούη, ας τα ακούη αυτά» (Χρυσ., Εις Ματθ., Λόγος ΛΖ' 3, ΕΠΕ 10, σ. 571-573).

 Η ερμηνεία αυτή των εδαφίων στα οποία αναφερθήκα­με, κατοχυρώνεται απόλυτα και με το Λουκ. α' 17: «Και αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτούεν πνεύματι και δυνά­μειΉλιου»,δηλαδή θα ήταν μέτοχος τού χαρίσματος και της δυνάμεως τού Ηλία!Άλλωστε ο προφήτης Μαλαχίας προσθέτει και την πατρίδα εκείνου που αναμένεται να έλθει πριν από τη δευτέρα παρουσία του Χριστού, καθώς και το ειδικό έργο που πρέπει να εκτελέσει. Γράφει:

«Και ιδού εγώ αποστελώ υμίν Ηλίαν τον Θεσβίτην, πριν η ελθείν την ημέραν Κυρίου την μεγάλην και επιφανή, ος αποκαταστήσει καρδίαν πατρός προς υιόν και καρδίαν ανθρώπου προς τον πλησίον αυτού, μη ελθών πατάξω την γην άρδην» (Μαλαχ. δ' 45).

 Ο Ιωάννης δεν είναι βέβαια Θεσβίτης, ούτε θα είναι πρόδρομος της φοβερής δευτέρας παρουσίας τού Χριστού, κατά την οποία ο Κύριος μέλλει να «πατάξη την γην άρδην». Κατά την πρώτη έλευση του Κυρίου, της οποίας πρόδρομος ήταν ο Ιωάννης, δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Ο Χριστός δεν ήλθε να κρίνει τον κόσμο, αλλά να σώσει τον κόσμο (Ιω. ιβ' 47). Ακόμη η αποστολή τού Θεσβίτη θα είναι να πείσει τους Ιουδαίους να πιστεύσουν στο Χριστό, ώστε να μη εξολοθρευθούν όλοι όταν θα έλθει ο Κύριος. Γι’ αυτό και υπογραμμίζεται πως θα τα αποκαταστήσει όλα (Ματθ. ιζ' 11), δηλαδή, θα επαναφέρειστην ορθή πίστη τους Ιουδαίουςπου θα ζουν τότε (πρβλ. Ρωμ. ια' 25-26).

ΟΗλίας δεν πέθανε, ανελήφθη(Δ' Βασιλ. β' 11)· δεν μπορεί λοιπόν να μετενσαρκωθεί, αφού δεν εγκατέλειψε την σάρκα του. Γιατίπως θα μπορούσε να βρίσκεται ταυτό­χρονα σε δυο διαφορετικά σώματα;Πρέπει κι αυτός να πε­θάνει με φυσικό θάνατο, όπως όλοι οι άνθρωποι (Ψαλμ. πη' 49). Πρέπει λοιπόν να έλθει και πάλι. Τούτο θα γίνει πριν από τη δευτέρα παρουσία, κατά την εποχή του Αντί­χριστου. Θα κηρύξει στους Ιουδαίους και όταν εκπληρώ­σει την αποστολή του θα θανατωθεί όμως θα αναστηθεί (Αποκ. ια' 7-14. ιε' 42-56).

 Ο Ηλίας εμφανίζεται πάνω στο όρος της Μεταμορφώ­σεως μαζί με τον Μωυσή, ύστερα από τη γέννηση του Ιω­άννη. Αν τα συμπεράσματα των οπαδών της μετενσάρκω­σης ήσαν ορθά, τότε η αγία Γραφή έπρεπε να τον αναφέρει με το όνομα «Ιωάννης» και οι μαθητές έπρεπε να έβλεπαν τον «Ιωάννη», όχι τον Ηλία!.

 Τα εδάφια λοιπόν που αναφέρονται στη σχέση ανάμεσα στον Ηλία και στον Ιωάννη τον πρόδρομο δεν δικαιώνουν τις απόψεις των αποκρυφιστών, πως τάχα η Καινή Διαθήκη κηρύττει το κάρμα και τη μετενσάρκωση. Ο αναμενόμενος Ηλίας δεν ήταν ο Ιωάννης ο πρόδρομος. Ο ίδιος το αρνή­θηκε αυτό όταν ρωτήθηκε αν είναι ο Ηλίας: «Και ηρώτησαν αυτόν τι ουν;Ηλίας ει συ; και λέγει:ουκ ειμί»(Ιω. α' 21).

 

ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ Π.Ε.Γ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210 6396665

(ΘΑ ΣΤΑΛΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΣΑΣ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΗ)

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ   www.egolpion.com

Read more:http://www.egolpion.com/iwannhs_hlias.el.aspx#ixzz36huJSaZU

Ορθοδοξία και Αίρεση περί ενώσεως (αποσπασματικά) Δεκεμβρίου 27, 2010 — anaxoriti

…Εγέρθητε Χρυσόστομοι, Γρηγόριοι, Γερμανοί, Ταράσιοι, Νικηφόροι, Φώτιοι και λοιποί, παλαιοί και νεώτεροι Άγιοι Πατριάρχαι Κων/πόλεως, οι θυσιασθέντες υπέρ των προβάτων υμών, να ίδητε ποίοι κατέχουν τον Θρόνον υμών! Υμείς μεν ως καλοί Ποιμένες εθύσατε τας ψυχάς υμών υπέρ των ιδίων προβάτων υμών, οι δε σημερινοί θύουσι τα πρόβατα υπέρ εαυτών και ανοίγουν τας θύρας και καλούν τους λύκους διά να εισέλθουν και κατασπαράξουν τα πρόβατα…

Πόθεν ο πατριάρχης εκπέπτωκεν εις τοιούτον όλισθον, ώστε εκουσίως ν αγωνίζεται να παραδώση το ποίμιόν του   εις τους λύκους να το κατασπαράξουν; Η αιτία είναι η υπερηφάνεια, η ρίζα και η αιτία όλων των αμαρτιών, όλων των κακών, όλων των αιρέσεων, των συμφορών και των θλίψεων, και περισσότερον από όλους τας συμφοράς και δυστυχίας η στέρησις της χάριτος του Θεού…

Τους λυκοποιμένας, ψευδοδιδασκάλους, ψευδοπροφήτας και ψευδοχρίστους αιρετικούς οι Άγιοι Πατέρες, οι μιμηταί του Αρχιποίμενος Χριστού και διάδοχοι των μαθητών Αυτού, οι καλοί, οι αληθείς και θείοι ποιμένες, οι συγκροτήσαντες τας σεπτάς και αγίας επτά Οικουμ. Συνόδους, απεδίωξαν μακράν της ποίμνης του Χριστού και, ως αμετανοήτους, εις το αιώνιον ανάθεμα παρέδωκαν…

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΩΝ

…Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν συνηθίζει να κάμνη καινοτομίας, ως η των Δυτικών και Διαμαρτυρομένων, αι οποίαι αφ’ ότου απεσχίσθησαν έργον ακατάπαυστον έχουν να ποιούν καινοτομίας και μεταρρυθμίσεις, αφού και εις τοιαύτην ασέβειαν και παραφροσύνην έφθασαν να μεταρρυθμίσουν και καινοτομήσουν πάντα τα μυστήρια και τας ιεράς παραδόσεις και πολλά να καταργήσουν…

Δύο είναι τα αίτια διά τα οποία πολλοί εκ των σημερινών Αρχιερέων τολμούν να ποιούν καινοτομίας ή μεταρρυθμίσεις εις τα της Εκκλησίας, η υπερηφάνεια, με το να νομίζουν οι πλείστοι των Ιεραρχών, εκτός ολίγων εξαιρέσεων, ότι είναι σοφώτεροι και ανώτεροι των Αγίων Πατέρων, και δεύτερον η κοιλιοδουλεία και η φιλαυτία. Με το να έγιναν οι πλείστοι εξ αυτών σαρκολάτραι τους εγκατέλειπεν η χάρις του Αγίου Πνεύματος…

Εάν ο πατριάρχης, τας συστάσεις της Κυβερνήσεως και της Ιεράς Συνόδου και Ορθοδόξων Αρχιερέων, Ιερέων και λαϊκών, δεν τας δεχθή, τας απορρίψη και επιμείνη εις την ένωσιν, τότε να τον αποκηρύξουν. Διότι εν ή περιπτώσει δεν αντιπούν, αλλ’ υποχωρήσουν και είπουν ότι ημείς θα ακολουθήσωμεν τον πατριάρχην, τότε θα επανέλθη αυθωρεί η καταστροφή. Τότε ουκ έχω τι άλλο ειπείν, ειμί ουαί τη Ορθοδόξω Εκκλησία της Ελλάδος! Ουαί και τω Ελληνικώ Έθνει! Διότι η υποδούλωσις της Εκκλησίας της Ελλάδος εις τον Παπισμόν θα είναι υποδούλωσις και του Έθνους. Θα είναι δε ασυγκρίτως χειροτέρα της υποδουλώσεως εις τον Μωαμεθανισμόν και τον ψευδοπροφήτην Μωάμεθ…

Εάν ο Πάπας θέλη ένωσιν να αναγνωρίση και ομολογήση όλας τας πλάνας, αιρέσεις και καινοτομίας τας οποίας έκαμον, απ’ αρχής οι κατά καιρούς Πάπαι, αποσχισθέντες από την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, να μετανοήση, να κλαύση πικρώς, να ταπεινωθή και τότε είναι δεκτός.

…Εάν δεν αποβάλλουν την υπερηφάνεια και ο Πατριάρχης και ο Πάπας και εάν δεν ταπεινωθούν, μιμούμενοι τον Κύριον, όχι μόνον δεν θα επιτύχουν έναν αλλά θα αυξήσουν την διαίρεσιν και θα προξενήσουν μεγάλα σκάνδαλα, ταραχάς, συγχύσεις, μεγάλην βλάβην και ζημίαν εις τα εαυτών ποίμνια. Εάν μιμηθούν τον Κύριον και ταπεινωθούν, θα επιτύχουν την ένωσιν, θα ωφελήσουν εαυτούς και τα εαυτών ποίμνια και θα δοξασθή και δι΄αυτών, ως εδοξάσθη και υπό των Αγίων Αποστόλων το Όνομα του Ουρανίου μας Πατρός, επειδή «Κύριος υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν», και «πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτό υψωθήσεται» (Λουκ.18, 14).

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

…Την Ορθοδοξίαν εστερέωσαν οι Άγιοι Απόστολοι και οι θεσπέσιοι πατέρες δια των Ζ’ (7) Οικουμενικών Συνόδων, φωτισθέντες από το Άγιον Πνεύμα.

Ο παπισμός είναι πρόδρομος του Αντιχρίστου, διότι κυριευθείς ο πάπας υπό αλαζονείας και επάρσεως και θέλων να γίνη ανώτερος εξουσιαστής της Εκκλησίας και πολιτείας έσχισε την Εκκλησίαν του Χριστού…

Οι παπολάτραι υπέπεσαν εις πολλάς κακοδοξίας και αιρέσεις μεταστρέψαντες όλα τα μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας. αντί του βαπτίσματος μεταχειρίζονται το ράντισμα, αντί του μυστηρίου της μεταλήψεως μεταχειρίζονται εβραϊκά άζυμα. Ανέτρεψαν τας νηστείας, ούτε ευχέλαιον , ούτε αγιασμόν δύνανται να ποιήσουν, διότι είναι αφορισμένοι, δι’ αυτό και ο αγιασμός των δεν διατηρείται…

Δεν παραλείπω δε να αναφέρω και εκείνο το οποίον είδον ιδίοις όμμασιν ότε μετέβην εις Άγιον Όρος χάριν προσκυνήσεως. Ότε ο αυτοκράτωρ Κων/πόλεως Μιχαήλ και πατριάρχης Βέκκος παπολάτραι μετέβησαν κατά το έτος 1170-1200 εις το Άγιον Όρος εβίαζαν τους μοναχούς να δεχθούν τον παπισμόν και να συλλειτουργήσουν με τους παπιστάς. Όσοι εδέχθησαν και συλλειτούργησαν τα σώματά των μένουν άλυτα ως αφορισμένα πνέοντα δυσωδίαν. όσοι δε δεν εδέχθησαν και εθανατώθησαν υπό των παπιστών, τούτων τα σώματα πνέουν άρρητον ευωδίαν. Εύχομαι όπως η χάρις του Παναγίου Πνεύματος να φωτίση τον νουν σας, σας ενισχύση και αποτινάξητε τον ύπνον της πλάνης και ραθυμίας και προσέλθετε εις τας αγκάλας της Εκκλησίας.

…»Εάν οι σημερινοί Αρχιερείς, δεν σεβασθούν τας αποφάσεις, τους κανόνας και τας παραδόσεις των θείων Αποστόλων και Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, αλλά τας καταφρονούν, ποίος που καλώς φρονεί θα σεβασθή τας ιδικάς των;»

«…Και η Εκκλησία και η Πολιτεία και οι τούτων άρχοντες εις τας παρούσας πονηράς ημέρας κοιμώνται τον βαρύτατον ύπνον της αμελείας και της ραθυμίας, και εάν δεν εξυπνήσουν, εξυπνήσουν δε και τον κλήρον και τον λαόν εις μετάνοιαν, εις εργασίαν των εντολών του Θεού, των αρετών και των καλών έργων, θα δώσουν λόγον εν ημέρα κρίσεως και θα τιμωρηθούν».

ΚΡΑΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΣΤΕΡΕΑΝ

«Κρατείτε, αδελφοί μου, την πίστιν στερεάν και μένετε ασάλευτοι εις τας παραδόσεις των θείων Πατέρων, διότι εφθάσαμεν εις εποχήν κατά τη οποίαν και οι δυνατοί θα σαλευθούν. Αγωνιστείτε με κάθε σπουδή διότι τα καλά με κόπο και πόνο κατωρθώνονται. Δεν θα αισθανόμεθα δε τους κόπους της αρετής όταν αποβλέπωμεν εις το νέφος των μαρτύρων και οσίων και εις την μέλλουσαν να μας αποκαλυφθή δόξαν.

Πόσον ευτυχείς και μακάριοι θα είμεθα, εάν δι’ ολίγον κόπον αξιωθούμε να κατασκηνώσωμεν εις τα αγαπητά σκηνώματα του Παραδείσου και κληρονομήσουμε τα αγαθά της ουρανίου Βασιλείας του Θεού. Αμήν.

Ο Απόστολος Παύλος, το στόμα του Χριστού παραγγέλλει: Μη συγκοινωνήτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε. Εις περιστάσεις κατά τας οποίας περιφρονείται και υβρίζεται η Αγία Ορθόδοξος Πίστις ημών επιτρέπεται έλεγχος ακόμη και θυμός δίκαιος δικαιώτατος, απαγορεύεται δε η σιωπή. Αλλά και ο έλεγχος να γίνεται με διάκρισιν και σύνεσιν, όχι, με ταραχήν και θυμόν υπερβολικόν, να γίνεται με θυμόν θεϊκόν…

Ο Θεός δεν εγκαταλείπει την Εκκλησίαν Του, και εκείνους που την πολεμούν θα τους ταπεινώση και θα τους συντρίψη ως σκεύη κεραμέως, και μακάριοι εκείνοι οι οποίοι μέχρι θανάτου θα μείνουν πιστοί εις την Ορθόδοξον πίστιν, εις την ορθόδοξον ομολογίαν.

ΟΥΔΕΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

…Σας εύχομαι από καρδίας ποτέ να μην δειλιάτε αγωνιζόμενος, έστω και αν ίδητε τους εχθρούς της Εκκλησίας ενίοτε ισχύοντας…Ο αγωνιζόμενος υπέρ της αληθούς και ορθοδόξου πίστεως και της Αγίας ημών Εκκλησίας έχει σύμμαχον το παντοδύναμον Θεόν, ο δε αγωνιζόμενος υπέρ της πλάνης έχει σύμμαχον τον παμπόνηρον διάβολον, αλλά ανίσχυρον άρχοντα του σκότους, του ψεύδους και πάσης αιρέσεως, πλάνης και κακίας. Δεν είναι άλλο τιμιώτερον, σεμνότερον, αγιώτερον από το να αγωνίζεται κανείς υπέρ της πίστεως, ο τοιούτος εάν αγωνιζόμενος θανατωθή σωματικώς υπό των εχθρών, χωρίς να καμφθή είναι ο λαμπρότατος νικητής, και θα λάβη το βραβείον της άνω κλήσεως και τον αμάραντον εν ουρανοίς στέφανον. Λοιπόν μάχου υπέρ πίστεως και αγώνισαι άχρι θανάτου δια να αξιωθής να γίνης κληρονόμος της Βασιλείας των ουρανών…

…Εις την σημερινήν εποχήν, κατά την οποίαν η Εκκλησία πολυειδώς και πολυτρόπως πολεμείται υπό πολλών και διαφόρων πολεμίων, η προσπάθειά σας, αντιπαρατασσόμενη και αντιπολεμούσα, θα δυνηθή, Θεού βοηθούντος, να διασώση μερικούς εκ του σημερινού κατακλυσμού της αμαρτίας …

Σας συγχαίρω δια τον ζήλον σας προς διάδοσιν των χριστιανικών αληθειών και ωφέλειαν των χριστιανών. Πρέπει να γνωρίζομεν, ότι, αναλόγως του κόπου και της προθυμίας που ο καθένας εργάζεται, θα δοθούν και αι αμοιβαί παρά του μισθαποδότου Χριστού. Έως υπάρχει καιρός, ας εργασθώμεν πνευματικώς, ας σπείρωμεν με κόπον, δια να θερίσωμεν εν αγαλλιάσει…

Μετά πατρικής αγάπης και ευχών εγκαρδίων
ο πνευματικός σας Πατήρ
Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος.

Θαυμαστές και ωφέλιμες διηγήσεις από την ζωή του Μεγάλου Βασιλείου

31ΔΕΚ

Επιμέλεια:πρωτοπρεσβ.Δημητρίου Αθανασίου

Ο Μ. Βασίλειος, που χαρακτηρίστηκε από τον εθνικό ιστορικό μας ως «η μεγαλύτερη μορφή των μεταποστολικών χρόνων, είναι χωρίς αμφιβολία πάρα πολύ αγαπητός στο λαό, εφόσον το όνομά του έγινε θρύλος μέσα στην Ιστορία και τραγούδι, δηλαδή η έκφραση και η προσωποποίηση της αγάπης, εξαιτίας της απέραντης και συστηματικής αγάπης που έδειχνε κατά τρόπο παραδειγματικό στη ζωή του. Κάποιες δε πλευρές τής αγάπης του αυτής, που σαν ίριδα πνευματική παρουσίαζε διάφορες εκφάνσεις, θα παρουσιάσουμε για τούτο κι εμείς στο σημείωμα αυτό, ώστε να αποκομίσουμε κάποια μεγάλα διδάγματα και για τη δική μας ζωή και να γίνουμε έστω και σε κάτι, λίγο ή περισσότερο μιμητές του ή ακριβέστερα μιμητές της αγάπης του Κυρίου, την οποία εκείνος προσπαθούσε να αντιγράψει. Α. Η υποχώρηση του Μ. Βασιλείου για την αποφυγή σχίσματος Ύστερα από τη χειροτονία του Μ. Βασιλείου σε πρεσβύτερο και την τεράστια δράση του, ως κληρικού δυναμικού, στην Καισάρεια, ο επίσκοπος της περιοχής Ευσέβιος έπαθε, κατά τη μαρτυρία τού Γρηγορίου, κάτι το «ανθρώπινον» (Επιτάφιος 28), εξαιτίας ίσως του φθόνου, που προκάλεσαν στην καρδιά του οι πονηροί δαίμονες. Το πιο πάνω είχε ως αποτέλεσμα το να κηρύξει ο Ευσέβιος και το περιβάλλον του τον πόλεμο εναντίον του Αγίου, εξαιτίας της υπερβολικής λάμψης της προσωπικότητάς του. Ο πόλεμος όμως αυτός ήταν οπωσδήποτε άδικος. Για τούτο οι μοναχοί της περιοχής πήραν παρευθύς το μέρος τού Βασιλείου, καθώς επίσης και ένα μεγάλο μέρος των Χριστιανών, που αγαπούσαν τον Άγιο. «Ακόμα και κάποιοι Δυτικοί επίσκοποι, σημειώνει ο Στυλιανός Παπαδόπουλος, που τότε παρευρίσκονταν στην Καισάρεια, τάχθηκαν και αυτοί με το μέρος των υπερασπιστών τού Βασιλείου» (Η ζωή ενός Μεγάλου, Αθήναι 1979, σ. 198). Για τους πιο πάνω λόγους η όλη κατάσταση κινδύνευε να οδηγήσει σε σχίσμα. Ο Βασίλειος, όμως, καταλάβαινε ότι δεν ήταν σωστό να αντιπράξει στον επίσκοπο. Συζήτησε για τούτο το θέμα με το φίλο του Γρηγόριο, που είχε και εκείνος την ίδια με αυτόν γνώμη. - «Όχι, Βασίλειε, του είπε, δεν πρέπει. Το μόνο που δεν πρέπει να γίνει είναι το σχίσμα». Ύστερα από την πιο πάνω συμβουλή τού φίλου του, ο Βασίλειος κατάλαβε το χρέος του. Για να αποφευχθεί, δηλαδή, κάθε αντίπραξη προς τον «εις τύπον και τόπον Χριστού» επίσκοπο, αναχώρησε από την Καισάρεια, βρίσκοντας καταφύγιο στο πατρικό κτήμα που είχε στον Πόντο, όπου έζησε για αρκετό καιρό ασκητικά, ενώ ταυτόχρονα προετοιμαζόταν και περίμενε μια ευκαιρία κατάλληλη για να ξαναγυρίσει στη δράση. Β. Η συμφιλίωσή του με τον Ευσέβιο Ύστερα από αρκετό καιρό, όμως, από τα πιο πάνω, τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα στην Καισάρεια, εξαιτίας της ανόδου στον αυτοκρατορικό θρόνο του Αρειανόφρονα Ουάλη το 364. Οι αιρετικοί Αρειανοί, δηλαδή, προσπαθούσαν να γίνουν κύριοι της κατάστασης και στην Καππαδοκία, ενώ ο επίσκοπος Ευσέβιος δεν είχε τις δυνάμεις ν’ αντιμετωπίσει την κατάσταση. Για την αντιμετώπισή της, δηλαδή, ζήτησε τότε τη βοήθεια του Γρηγορίου. Εκείνος, όμως, του συνέστησε για το έργο αυτό το δυναμικότατο Βασίλειο. Και ο επίσκοπος το κατάλαβε και ζήτησε από τον Γρηγόριο να μεσολαβήσει για την επιστροφή του Βασιλείου, που σε λίγο πραγματοποιήθηκε. Ο Γρηγόριος, δηλαδή, μίλησε στο φίλο του για την αλλαγή των διαθέσεων του Ευσεβίου, λέγοντας ότι «η φωτιά των αιρέσεων που μας καίει έλειωσε την παρεξήγηση». - «Άκου, Βασίλειε, του είπε τελικά, δεν σε παρακαλώ μονάχα εγώ. Δεν είναι μόνον ο Ευσέβιος. Είναι η Εκκλησία που σε καλεί, το καταλαβαίνεις..! (Στ. Παπαδοπούλου, όπ.π. 229). Ύστερα από τα πιο πάνω, ο Βασίλειος πήρε παρευθύς την απόφαση να ξαναγυρίσει στην Καισάρεια και αυτό ακριβώς έκανε. Ξαναγυρίζοντας, δηλαδή, εκεί, υπέβαλε τα σέβη του στον επίσκοπο, σαν να μην έγινε τίποτε, ενώ ταυτόχρονα τον διαβεβαίωνε ότι θα ήταν στο εξής στο πλευρό του για την αντιμετώπιση των αιρετικών και για όλα, λέγοντας: «Είμαι διάκονός σου. Αφού το θέλησες, θα είμαι στην προκείμενη μάχη ο τελευταίος από τους στρατιώτες σου» (Στ. Παπαδ., όπ.π. 230). Με τη στάση δε αυτή του Βασιλείου διαλύθηκε παρευθύς κάθε παρεξήγηση, ενώ ο Άγιος εξουδετέρωσε με τη δυναμικότητά του τα αγκάθια όλων των αιρέσεων. Γ.Δίνει το προβάδισμα της Θεολογίας στον Γρηγόριο Το 371 ο Βασίλειος, ως επίσκοπος της Καισάρειας, εργαζόταν με όλες τις δυνάμεις του για τη στερέωση της πίστης στις καρδιές των πιστών. Παρ’ όλα αυτά, όμως, κατηγορήθηκε από ένα νεοφώτιστο, επηρμένο για τις γνώσεις του, ότι τάχα δεν ήταν ορθόδοξος. Τις κατηγορίες αυτές, τις εντελώς αστήρικτες και αβάσιμες, τις μετέφερε τότε ο Γρηγόριος και στον ίδιο τον Βασίλειο, που του έγραψε τότε μια επιστολή (την 71), με την οποία τον καλούσε να μεταβεί στην Καισάρεια και να τον βοηθήσει στο πολύπλευρο έργο του και ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση των αιρέσεων. - «Μόλις εμφανιστείς εσύ εδώ, έγραφε σ’ αυτήν μεταξύ άλλων, θα χάσουν οι αντίπαλοι το θάρρος τους και θα διαλυθούν οι παρασυναγωγές. Επίσκοποι (Αρειανοί), πρεσβύτεροι (επίσης Αρειανόφρονες) και άρχοντες που συνωμοτούν εναντίον μας και θέλουν να μας αφανίσουν, όταν πληροφορηθούν ότι αρχηγός των Ορθοδόξων είσαι συ, θα εξαφανιστούν παραχρήμα. Κανένας δεν θα τολμήσει να αντικρούσει φανερά το θείο λόγο σου, γιατί εσύ είσαι ο κατ’ εξοχήν θεολόγος της Εκκλησίας μας. Το Άγιο Πνεύμα ομιλεί με το στόμα σου. Έλα και θα ιδείς ότι θα κλείσουν τα στόματα όλων (των αιρετικών), που δεν θα τολμούν στο εξής να στρέφονται πια φανερά εναντίον μας. Έλα και θα ιδείς πόσο θα σε υπακούω και θα σε ακολουθώ (στην υπεράσπιση εννοείται της Ορθόδοξης πίστης). Από τα πιο πάνω λόγια φαίνεται καθαρά όχι μόνο η ταπείνωση του Μ. Βασιλείο, που, ενώ ήταν επίσκοπος, υπέτασσε τον εαυτό του στον πρεσβύτερο φίλο του, αλλά και η Ορθοδοξότητά του, εφόσον παραδεχόταν στα θέματα της πίστης, σαν κανόνα της Ορθοδοξότητας, το φίλο του Γρηγόριο, τον αποκληθέντα για τούτο Θεολόγο της Εκκλησίας. Τέτοια δε ταπείνωση και ταυτόχρονα καθαρότητα πρέπει να έχουν όλοι οι Χριστιανοί στα θέματα της πίστης της Ορθόδοξης, «ης χωρίς αδύνατον ευαρεστήσαι» (Εβρ. 11, 6), δηλαδή χωρίς την οποία δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να σωθεί.

Δ.Το τέλος του Ιουλιανού του Παραβάτoυ

Όταν ο Ιουλιανός ο παραβάτης,  ο ασεβής και διώκτης των Χριστιανών, θέλησε να πάει στην Περσία να πολεμήσει πέρασε κοντά από την Καισαρεία. Ο Άγιος Βασίλειος γνωρίζοντας τον από την Αθήνα όπου ήταν συμφοιτητές πήγε μαζί με τον λαό να τον τιμήσει. Ο Ιουλιανός απαίτησε να του δωρίσει, αφού ο Άγιος δεν είχε τίποτε άλλο, τρεις από τους κριθαρένιους άρτους του. Ο Άγιος το έκανε και ο Ιουλιανός διέταξε τους υπηρέτες να ανταμείψουν τη δωρεά και να δώσουν χόρτο από το λειβάδι. Ο Άγιος Βασίλειος βλέποντας την καταφρόνηση του βασιλιά του είπε «εμείς, βασιλιά ότι μας ζήτησες από κείνο που τρώμε σου το προσφέραμε κι εσύ μας αντάμειψες από κείνο που τρως». Τότε ο Ιουλιανός θύμωσε πάρα πολύ και απείλησε, ότι όταν θα επιστρέψει από την Περσία νικητής, θα κάψει την πόλη και τον λαό θα τους πάρει δούλους. Όσο για τον ίδιο τον Άγιο Βασίλειο θα τον ανταμείψει όπως πρέπει.

.
Ο Άγιος Βασίλειος όταν πήγε στην πόλη ζήτησε από το λαό να μαζέψουν ότι πολύτιμο είχαν και να το αποθηκεύσουν κάπου έως ότου επιστρέψει ο φιλοχρήματος Ιουλιανός για να του το προσφέρουν. Ίσως κι έτσι κατευνάσουν την οργή του.
.

 Όταν έμαθε ότι επιστρέφει ο άφρων βασιλιάς, ο Άγιος Βασίλειος ζήτησε από τους πολίτες  να προσευχηθούν και να νηστεύσουν τρεις μέρες. Μετά όλοι μαζί ανέβηκαν στο δίδυμον όρος της Καισαρείας όπου στη μια από τις δύο κορυφές ήταν ο ναός της Υπεραγίας Θεοτόκου. Εκεί προσευχόμενος ο Άγιος είδε σε οπτασία, μια μεγάλη ουράνια στρατιά, να κυκλώνει το όρος και στη μέση να κάθεται σε θρόνο μια γυναίκα (η Παναγία) και να δοξάζεται, η οποία γυναίκα είπε στους αγγέλους να της φέρουν τον Μερκούριο για να φονεύσει τον Ιουλιανό, τον εχθρό του υιού της. Έπειτα είδε τον Μάρτυρα Μερκούριο να φθάνει οπλισμένος μπροστά στην βασίλισσα των Αγγέλων κι όταν εκείνη τον πρόσταξε αυτός να φεύγει γρήγορα. Κατόπιν προσκάλεσε τον Άγιο Βασίλειο και του έδωσε ένα βιβλίο που ήταν γραμμένη όλη η δημιουργία της κτίσεως κι έπειτα του ανθρώπου. Στην αρχή του βιβλίου ήταν η επιγραφή «Είπε» και στο τέλος του βιβλίου εκεί που έγραφε για την πλάση του ανθρώπου ήταν η επιγραφή «Τέλος». Μόλις είδε την οπτασία αυτή ο Άγιος ξύπνησε.
.

Το νόημα της οπτασίας του βιβλίου, ήταν ότι ο Άγιος Βασίλειος έγραψε, όντως, ερμηνεία στην Εξαήμερον του Μωϋσέως στην οποία διηγείται, πως ο Θεός εποίησε τον ουρανό, την γη, τον ήλιο, την σελήνη, τη θάλασσα, τα ζώα και όλα τα αισθητά κτίσματα. Όταν όμως, έμελλε να γράψει και για την έβδομη ημέρα κατά την οποία ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, τότε ο Μέγας αυτός Άγιος άφησε την τελευταία του πνοή στη γη και πήγε στους ουρανούς να συναντήσει τον Κύριον του που με δύναμη  αγάπησε και που γι’ Αυτόν μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα που έζησε έπραξε τόσα πολλά και τόσο μεγάλα. Το έργο του συμπλήρωσε κατόπιν ο αδελφός του ο Άγιος Γρηγόριος ο Αρχιεπίσκοπος Νύσσης, που έγραψε για την έβδομη ημέρα της πλάσεως του ανθρώπου.
.

Όταν ο Άγιος είδε την οπτασία, πήγε στην πόλη με μερικούς κληρικούς, στο Ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μερκουρίου, όπου μη βρίσκοντας το λείψανο του Αγίου και τα όπλα του που φυλάσσονταν στον Ναό έναν αιώνα αφότου μαρτύρησε επί της βασιλείας του Βαλεριανού και Βαλερίου, κατάλαβε τι είχε συμβεί κι έτρεξε αμέσως στο λαό να τους ειδοποιήσει ότι ο άφρων Ιουλιανός φονεύθηκε.

Βλέποντας το θαύμα οι Χριστιανοί και την παρρησία του Αγίου Βασιλείου δεν θέλησαν να πάρουν πίσω την περιουσία που είχαν αποθηκεύσει για τον τύραννο Ιουλιανό. Ο Άγιος όμως αφού τους επαίνεσε για την πράξη τους, το ένα τρίτο του ποσού τους το έδωσε και τα υπόλοιπο ποσό το διέθεσε για να κτίσουν πτωχοτροφεία, ξενοδοχεία, νοσοκομεία, γηροτροφεία και ορφανοτροφεία.

Ε.Ο σίδηρος και ο Βασίλειος

Αφού λοιπόν φονεύτηκε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης από τον Άγιο Μερκούριο κατά τρόπο θαυματουργικό, βασίλεψε για ένα χρόνο ο θεοσεβής Ιοβιανός και μετά οι Ουαλεντιανός και Ουάλης, ο οποίος και ήταν Αρειανός. Οι Αρειανοί, οπαδοί του Αρείου, πρέσβευαν τη μέγιστη βλασφημία, πώς δήθεν ο Χριστός ήταν “κτίσμα του Θεού”. Το ίδιο πρεσβεύουν εκτός των άλλων σήμερα και οι Ιεχωβάδες, που λένε “Χριστός”, αλλά εννοούν κτίσμα, άγγελο-κτίσμα και όχι Θεό!..

Επόμενο ήταν επομένως να σηκωθεί μεγάλος διωγμός εναντίον των Ορθοδόξων Χριστιανών στην Ανατολή, όπου και βασίλεψε ο Ουάλης. Ο Άγιος Βασίλειος, ο γίγας ο αλύγιστος της Πίστης, παρρησία κήρυττε στον κόσμο της Καισαρείας ότι ο βασιλιάς ήταν αιρετικός! Αυτό όταν το έμαθε ο Ουάλης, θέλησε ο ίδιος να μεταβεί στην Καππαδοκία και καθοδόν έστειλε εμπρός του τον αρχιμάγειρά του Δημοσθένη για να απειλήσει τον Αϊ Βασίλη, αλλά δεν κατάφερε να αλλάξει τη γνώμη του Αγίου και επέστρεψε άπρακτος.

Ο Ουάλης έστειλε τότε ένα σπουδαίο άρχοντά του, τον Μόδεστο, να απειλήσει τον Άγιο με μεγάλες τιμωρίες, εάν δεν δεχθεί την αιρετική γνώμη του βασιλιά! Αλλά και αυτός εν τέλει επέστρεψε άπρακτος, χωρίς να μπορέσει να εκτρέψει τον Αρχιεπίσκοπο από την Ορθοδοξία, λέγοντας χαρακτηριστικά στον βασιλιά:

“Ευκολότερο είναι να μαλάξει κάποιος το σίδηρο, παρά τη γνώμη του Βασιλείου”!!!

ΣΤ.Θαυματουργικές θεραπείες

Μόλις άκουσε αυτά ο Ουάλης, θαύμασε την ανδρεία της ψυχής του Αγίου και θέλησε να πάει μόνος του στην Εκκλησία, να ακούσει τον Άγιο Βασίλειο πώς δίδασκε! Ήταν τότε η εορτή των Θεοφανίων και αντίκρισε ο βασιλιάς αναρίθμητο πλήθος λαού να κάθεται με κάθε τάξη και να ακούει τη διδασκαλία του Επισκόπου του και τον Άγιο να στέκεται με κάθε σεμνότητα και να διδάσκει ως άλλος Απόστολος, κατενύγη την ψυχή! Και τότε, εκείνη την ημέρα, μίλησε με σωφροσύνη στον Άγιο και έφυγε. Μετά όμως από μερικές ημέρες, πηγαίνοντας σε αυτόν οι “επίσκοποι” που προσχώρησαν στην αίρεση, άλλαξαν τη γνώμη του Ουάλη και τον έπεισαν να εξορίσει τον Άγιο! Οπότε και διατάχθηκε η γραφή της αποφάσεως εξορίας…

Άλλες όμως οι βουλές του Κυρίου… Διότι θαυμαστά ενήργησε και πάλι ο Χριστός μας, αφού την ώρα που ο γραφέας θα έγραφε την απόφαση, παρέλυσε το χέρι του! Αλλά και του βασιλιά ο γιος τόσο βαριά αρρώστησε, που κόντευε να πεθάνει! Βλέποντας αυτά λοιπόν ο Ουάλης, κατάλαβε ότι δεν ήταν θέλημα Θεού να εξοριστεί ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας και μάλιστα διεμήνυσε στον ίδιο τον Αϊ Βασίλη, να πάει να κάνει προσευχή πάνω από το παιδί! Και ω του θαύματος! Και μόνο που το είδε ο Άγιος εκείνο αμέσως γιατρεύτηκε!!!

Αλλά και τον έπαρχο Μόδεστο, που κινδύνευε να πεθάνει, μετά από λίγο ιάτρευσε από την ασθένειά του ο Μέγας Βασίλειος! Βλέποντας όλα αυτά ο βασιλιάς και θαυμάζοντας την αρετή του Αγίου, επέστρεψε τελικά πίσω, αφήνοντας ανενόχλητο τον Άγιο…

…Η βασιλεία να ακολουθεί την Εκκλησία

Αργότερα, ο Ουάλης θέλησε να μοιράσει την επαρχία της Καππαδοκίας σε δύο επάρχους και ο ένας να έχει έδρα της Καισαρεία, ο άλλος τα Τύανα. Μαθαίνοντας αυτό όμως κάποιοι Επίσκοποι στα Τύανα και ιδιαίτερα κάποιοι αιρετικοί, ερχόταν σε αντίθεση με τον Αρχιεπίσκοπο Καππαδοκίας και Μητροπολίτη Καισαρείας Βασίλειο, θέλοντας να χωρίσουν την Καππαδοκία σε δύο Μητροπόλεις, όπως θα ήταν και οι έπαρχοι. Όμως ο Άγιος έλεγε σε αυτούς με ταπείνωση ότι η Εκκλησία δεν έχει υποχρέωση να ακολουθεί τη βασιλεία, αλλά η βασιλεία την Εκκλησία και ότι δεν είναι πρέπον να χωρίσουν οι Μητροπολίτες, επειδή χώρισαν οι έπαρχοι.

Όμως εκείνοι δεν άκουσαν και χειροτόνησαν Μητροπολίτη Τυάνων κάποιον Άνθιμο και άρπαξαν και το Ναό του Αγίου Ορέστου στους πρόποδες του Ταύρου. Αλλά με την υπομονή του Αγίου και τη δικαιοσύνη του Θεού, ο Άνθιμος τιμωρήθηκε και σύντομα ενώθηκαν και πάλι εκκλησιαστικά οι επαρχίες. Τότε λέγεται πως ο Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας Βασίλειος, χειροτόνησε τον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο Επίσκοπο, σε μικρή Επισκοπή που λεγόταν Σάσιμα.

—————————————————————–

Το κείμενο που ακολουθεί λέει τα πάντα για το ήθος και το φρόνημα του αγίου Βασιλείου. Χρόνια πολλά, καλή χρονιά σε όλους με τις ευχές του καππαδόκου αγίου μας , ο οποίος ασφαλώς και δεν έχει καμμία σχέση με το καλοταϊσμένο κακέκτυπο made by Coca cola! Και από τον διάλογο που ακολουθεί μεταξύ του Μεγάλου Βασιλείου και του πανίσχυρου μετά τον αυτοκράτορα άρχοντα Μοδέστου, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η Εκκλησία ονόμασε τον Άγιο Βασίλειο, “ΜΕΓΑ”!

Ζ.Η συνομιλία του με τον Μόδεστο

ΜΟΔΕΣΤΟΣ: « Πως σκέφτηκες σύ, Βασίλειε – δεν τον ονόμασε επίσκοπο – και τολμάς να αντιστέκεσαι ενάντια στην εξουσία και να φέρεσαι μόνος συ με τόση αυθάδεια;

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Γιατί μου κάνεις τέτοια ερώτηση; Ποια είναι η απείθεια και η υπεροψία μου; Γιατί ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω.

ΜΟΔΕΣΤΟΣ: Γιατί δεν ακολουθείς την θρησκεία του αυτοκράτορα, ενώ όλοι πιά οι άλλοι υποτάχτηκαν και νικήθηκαν;

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Δεν είναι αρεστά αυτό στο δικό μου Βασιλιά. Ούτε ανέχομαι να προσκυνώ το Χριστό σαν κάποιο κτίσμα, όπως τον θεωρείτε σεις οι αιρετικοί, αφού εγώ είμαι κτίσμα του Θεού.

ΜΟΔΕΣΤΟΣ: Και μάς πώς μάς θεωρείς; Δεν είμαστε τίποτε ημείς, που διατάζουμε αυτά; Πώς λοιπόν; Δεν θεωρείς μεγάλο και τιμητικό το να ταχθής με το μέρος μας και να έχης φίλους και συντρόφους;

Μ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Αναγνωρίζω και δεν αρνούμαι ότι σείς είσθε ύπαρχοι και επιφανείς, αλλά καθόλου ανώτεροι από το Θεό. Και θεωρώ σπουδαία τη φιλία σας, αλλά και ισάξια με τη φιλία των άλλων ανθρώπων που πιστεύουν. Γιατί δεν είναι επίσημος ο Χριστιανισμός από την αξία των προσώπων που ανήκουν σ΄ αυτόν, αλλά από την πίστη.ΛΕΙΟΣ:

Στο σημείο αυτό ο ύπαρχος ταράχθηκε. Άναψε από το θυμό του. Σηκώθηκε από την έδρα του και με λόγια ορμητικά είπε:

ΜΟΔΕΣΤΟΣ: Πως λοιπόν δεν φοβάσαι την εξουσία;

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Τι θα μου συμβή; Τι πρόκειται να πάθω;

ΜΟΔΕΣΤΟΣ: Τι θα πάθης; Ένα από τα πολλά που έχω στην εξουσία μου.

.

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Ποια είναι αυτά; Πες μου τα, για να ξέρω.

.

ΜΟΔΕΣΤΟΣ: Δήμευση, εξορία, βασανιστήρια, θάνατος.

.

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Απείλησε τίποτε άλλο, αν υπάρχη. Γιατί κανένα απ΄ αυτά που ανέφερες, δεν μπορεί να με θίξη και να με βλάψη.

.

ΜΟΔΕΣΤΟΣ: Πως είναι δυνατόν και με ποίο τρόπο θα τα καταφέρης;

.

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Γιατί δήμευση περιουσίας δεν μπορεί να πάθη εκείνος που δεν έχει τίποτα, εκτός αν πάρης τα τρίχινα αυτά φτωχά ρούχα και τα λίγα βιβλία, από τα οποία αποτελείται ολόκληρη η περιουσία μου. Εξορία δεν ξέρω αφού δεν είμαι πουθενά εγκατεστημένος και ούτε αυτή τη πόλη του κατοικώ τώρα, θεωρώ δική μου, αλλά θα έχω πατρίδα μου κάθε τόπο, στον οποίο θα με ρίξουν. Και μάλλον κάθε τόπο του Θεού, όπου εγώ είμαι ξένος και πάροικος. Τα βασανιστήρια πάλι τι μπορούν να κάνουν σε άνθρωπο που δεν έχει σώμα, εκτός αν λές βάσανο την πρώτη πληγή με την οποία θα πέσει το σώμα αυτό. Μόνο της πληγής αυτής είσαι κύριος. Και ο θάνατος θα είναι για μένα ευεργεσία, γιατί θα με στείλει γρηγορότερα στο Θεό, για τον οποίο ζω και πολιτεύομαι και χάρη του οποίου νεκρώθηκα και προς τον οποίο από καιρό τώρα σπεύδω.

.

ΜΟΔΕΣΤΟΣ: Κανείς μέχρι σήμερα δε μίλησε με τέτοιο τρόπο και με τόση μεγάλη παρρησία σε μένα τον Ύπαρχο.

.

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Ίσως δε συνάντησες ποτέ ΕΠΙΣΚΟΠΟ. Γιατί αν συναντούσες πραγματικό Ιεράρχη, που ν΄ αγωνίζεται για την ορθή πίστη, με αυτό τον τρόπο θα σου απαντούσε. Ημείς Ύπαρχε, σε όλα τα άλλα ζητήματα είμαστε επιεικείς και ταπεινότεροι από κάθε άλλο άνθρωπο, γιατί τέτοια εντολή έχουμε από τον Κύριο. Και όχι μόνο σε τόση μεγάλη εξουσία, όπως η δική σου, αλλά ούτε στον τυχόντα άνθρωπο σηκώνουμε μάτια. Αλλά όπου πρόκειται για το Θεό και κινδυνεύει η πίστη, σ΄ Αυτόν μόνο αποβλέπουμε. Φωτιά και ξίφος και θηρία και νύχια που κόβουν τις σάρκες είναι για μας αυτά περισσότερο ευχαρίστηση παρά εκφοβισμός και κατάπληξη. Γι΄ αυτό βρίζε, φοβέριζε, κάνε ό,τι θέλεις, χρησιμοποίησε την εξουσία σου. Ας ακούση την απάντηση αυτή και ο Βασιλιάς. Δεν θα υποτάξης, ούτε θα με πείσης να ταχθώ με το μέρος της αιρετικής ασέβειας, έστω και αν με απειλήσης με ακόμη τρομερότερα.»

Tα παραπάνω ας τα διαβάσουν κι αυτοί οι κατήγοροι της Εκκλησίας που λένε πως , δήθεν, η Εκκλησία του Χριστού, βασίστηκε στην κρατική εξουσία για να επικρατήσει ενώ η αλήθεια είναι ότι από τις αρχές τής ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας η Ορθόδοξη Εκκλησία διώχθηκε ακόμα και από «χριστιανούς» αυτοκράτορες”.

.

Η.Η Ουράνια Θεία Λειτουργία

Κατανοώντας ο Άγιος Βασίλειος τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί και στον κλήρο και στο λαό, να παρακολουθήσουν την μακρά Θεία Λειτουργία και τις ευχές προς τον Θεό, στην όλη ακολουθία του Αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου, παρακάλεσε τον Κύριο με νηστεία και προσευχή να του φανερώσει τον τρόπο να βοηθήσει τους πιστούς. Ο τρόπος, θαυμαστός, όπως μόνο σε έναν Μεγάλο διδάσκαλο, Πατέρα και Άγιο της Εκκλησίας θα ταίριαζε. Σε οπτασία, λοιπόν, είδε ο Άγιος, ο σοφότατος  Βασίλειος, τον Κύριο με τους Αποστόλους, να τελεί την Θεία Μυσταγωγία, λέγοντας τις ευχές όχι όπως ακριβώς είναι γραμμένες στη Θεία λειτουργία του αδελφοθέου Ιακώβου, αλλά συντετμημένες με τέτοιο τρόπο, όπως τις συνέθεσε κατόπιν ο Άγιος στη Θεία Λειτουργία του.

Θ.Η ευχή του Αγίου

Κάποτε, ο Διοικητής της Καισαρείας είχε αδικήσει χρηματικά μια χήρα. Και εκείνη προσέτρεξε στον Άγιο Αρχιεπίσκοπο, παρακαλώντας τον να γράψει επιστολή στον άρχοντα για να της αποδώσει το δίκιο της. Πράγματι ο Μητροπολίτης έγραψε στο Διοικητή και εκείνος απάντησε:

“Δια την αγάπη σου Πάτερ, θέλησα να τη συμπαθήσω, αλλά Δε μπόρεσα, διότι χρωστά πραγματικά χρήματα”. Και ο Μακαριώτατος Βασίλειος ανταπάντησε προφητικά:“Εάν μεν όπως λέγεις, θέλησες να τη συμπαθήσεις και δε μπόρεσες έχει καλώς. Εάν όμως μπορούσες και δε θέλησες, να φέρει και σένα ο Θεός στην τάξη των δεομένων, ώστε όταν έχεις ανάγκη να σε συμπαθήσουν, να μη μπορέσεις”.

Δεν πέρασαν από τότε πολλές ημέρες και τόσο οργίστηκε ο βασιλιάς με εκείνο τον άρχοντα-διοικητή, που έστειλε και τον συνέλαβαν και τον γυρνούσαν σιδηροδέσμιο από πόλη σε πόλη για να πληρώνει τις αδικίες που είχε κάνει. Τότε θυμήθηκε ο άρχοντας την πρόρρηση του Αγίου και τον παρακάλεσε να κάνει δέηση προς τον Θεό, για να τον λυπηθεί ο βασιλιάς. Και ο Άγιος τότε Βασίλειος, γεμάτος καλοσύνη, με μία μονάχα ευχή του προς το Θεό, ημέρωσε την καρδιά του βασιλιά και σε έξι μονάχα ημέρες από τότε, ήρθαν βασιλικά γράμματα που πρόσταζαν να ελευθερωθεί ο άρχοντας από την καταδίκη του!!!

Ι.Ο Δεσπότης και ο Ιερέας

Κάποτε ο Άγιος, θέλησε να παει σε μια πόλη την οποία υπηρετούσε κάποιος Ιερέας Αναστάσιος, ενάρετος και δίκαιος. Ο Ιερέας αυτός εκτός από την εγκράτεια και τη νηστεία που μεταχειριζόταν, είχε και σύζυγο, τη Θεογνωσία, την οποία καθόλου δε γνώρισε σαν γυναίκα επί σαράντα ολόκληρα χρόνια και την είχε ως αδελφή του! Οι άνθρωποι της πόλεως, χωρίς να ξέρουν, έλεγαν ότι είναι στείρα και δε γεννά παιδιά…

Αλλά και άλλη κρυφή αρετή είχε εκείνος ο Ιερέας, διότι φιλοξενούσε στο σπίτι του άνθρωπο ασθενούντα από λώβη (λέπρα!), τον οποίο περιποιούνταν και φρόντιζε αυτός και η πρεσβυτέρα του, χωρίς να το γνωρίζει κανένας!..

Όταν λοιπόν ξεκίνησε ο Άγιος Βασίλειος να πάει εκεί, ο Ιερέας Αναστάσιος το πληροφορήθηκε δια Πνεύματος Αγίου και είπε στην πρεσβυτέρα του:

“Αδελφή μου, εγώ θα πάω στον αγρό μας επειδή είναι ανάγκη. Σήμερα δε έρχεται ο Δεσπότης μας και την τάδε ώρα να εξέλθεις με θυμίαμα και λαμπάδες για να τον προϋπαντήσεις”!

Όταν λοιπόν βγήκε η Θεογνωσία, την ώρα που της είπε ο Αναστάσιος, έφτανε πράγματι και ο Αϊ Βασίλης και της είπε:

“Πώς έχεις κυρία Θεογνωσία”;

Αυτή εξεπλάγη στο άκουσμα του ονόματός της και απάντησε:

“Καλώς, Δέσποτα Άγιε”.

-“Πού είναι ο κύριος Αναστάσιος, ο πρεσβύτερος αδελφός σου”;

“Σύζυγός μου είναι Δέσποτα και έχει μεταβεί εις τον αγρό για να εργασθεί” απάντησε εκείνη.

“Αυτός ήλθε και είναι εντός της οικίας, μη στείλεις λοιπόν ανθρώπους να τον καλέσουν” την πληροφόρησε τότε ο Άγιος!

Όταν άκουσε λοιπόν η Θεογνωσία τις προφητείες του Αγίου, έπεσε στα πόδια του με δάκρυα λέγοντας:

“Εύχου υπέρ εμού της αμαρτωλής Δέσποτα Άγιε, διότι βλέπω σε σένα μεγάλα και θαυμαστά”!

Ευχήθηκε τότε για αυτή ο Δέσποτας Βασίλειος και ξεκίνησε για το σπίτι, όπου έξω από την πόρτα τον προϋπάντησε πράγματι ο Ιερέας Αναστάσιος. Και όταν κάθισαν, ζήτησε από αυτόν ο Αρχιεπίσκοπος να διηγηθεί τις αρετές του, για την ωφέλεια των παρισταμένων Χριστιανών.

“Αμαρτωλός άνθρωπος είμαι Δέσποτα Άγιε, αποκρίθηκε ο Αναστάσιος. Ποια αρετή ζητάς από μένα; Τούτο δε λέγω στην αρχιερωσύνη σου. Ότι έχω δύο άροτρα και το μεν ένα εργάζομαι εγώ, το δε άλλο ο δούλος μου. Από το προϊόν κρατούμε όσο αρκεί για να περάσουμε το χρόνο και το υπόλοιπο το δίνουμε στους πτωχούς. Έχω δε και τη σύζυγό μου και δούλη σου η οποία με υπηρετεί”.

“Μην τη λες σύζυγό σου, είπε τότε ο Άγιος, αλλά να τη λες αδελφή σου, καθώς πράγματι είναι και πες μου και τις άλλες αρετές σου”.

“Καμιά αρετή δεν έχω Δέσποτά μου, απάντησε ο Ιερέας και είμαι έρημος πάσης αγαθοεργίας”.

“Σήκω και έλα μαζί μου” του ζήτησε τότε ξαφνικά ο Αϊ Βασίλης και τον οδήγησε στο κελί, όπου ήταν ο ασθενής λεπρός και του λεει: “Άνοιξε αυτή την πόρτα”.

“Μη μπεις Άγιε του Θεού, διότι ο τόπος είναι μολυσμένος” είπε ο Ιερέας.

“Και εγώ τέτοιο τόπο χρειάζομαι” απάντησε ο Άγιος και επειδή ο Πρεσβύτερος δε θέλησε να ανοίξει την πόρτα για να μη γίνει φανερή η αρετή του, δια μόνης της προσευχής του την άνοιξε ο Άγιος και αφού μπήκε μέσα είπε στον Αναστάσιο:

“Γιατί αποκρύπτεις από εμένα αυτό το θησαυρό”;

“Είναι οργίλος και οξύθυμος Δέσποτά μου και φοβήθηκα να σας τον παρουσιάσω μήπως σας πει λόγο κάποιο βλάσφημο”.

“Καλά αγωνίσθηκες για αυτόν επί τόσους χρόνους, αλλά άφησε και εμένα αυτή τη νύχτα να τον υπηρετήσω” είπε ο Άγιος και κάθισε μαζί με τον λεπρό όλη τη νύχτα προσευχόμενος θερμά προς το Θεό. Και ω του θαύματος! Το πρωί έβγαλε αυτόν από το κελί τελείως θεραπευμένο, χωρίς να έχει ούτε το ελάχιστο σημάδι της λέπρας!!!

ΙΑ.Ο Όσιος Εφραίμ και η στήλη πυρός

Τον καιρό εκείνο, ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος (εκ Συρίας) βρίσκονταν στην έρημο και ησύχαζε. Σαν άκουσε για τα θαύματα του Αγίου Βασιλείου, παρεκάλεσε το Θεό να του αποκαλύψει τι και ποιος είναι ο Βασίλειος. Είδε τότε στήλη πυρός, η οποία υψωνόταν μέχρι του ουρανού και άκουσε φωνή που έλεγε:

“Εφραίμ, Εφραίμ, καθώς την πύρινη ταύτη στήλη, τοιούτος είναι ο Μέγας Βασίλειος”!!!

Τότε χωρίς καθόλου να αμελήσει, παρέλαβε μαζί του διερμηνέα που γνώριζε την Ελληνική και τη Συριακή γλώσσα και πήγε στην Καισαρεία.

Ήταν τότε η εορτή των Φώτων και μπαίνοντας στην Εκκλησία ο Όσιος Εφραίμ, είδε τον Άγιο Βασίλειο ενδεδυμένο λαμπρά και πολύτιμα άμφια, να τελεί με μεγάλη παρρησία τη Θεία Λειτουργία και κατηγόρησε τον εαυτό του και είπε προς τον διερμηνέα “ματαίως κοπιάσαμε αδελφέ. Διότι αυτός, αν και εις τοιαύτη δόξα ευρίσκεται, δεν είναι καθώς τον είδα”…

Αυτά που έλεγε ο Όσιος Εφραίμ, τα πληροφορήθηκε ο Άγιος εκ Πνεύματος Αγίου και αφού κάλεσε ένα Διάκονο, του είπε να πάει στη δυτική θύρα της Εκκλησίας, θα βρει δύο Μοναχούς, τον ένα αγένειο ψηλό και λεπτόσαρκο, τον άλλο με μαύρη γενειάδα και να πει τότε στον αγένειο: “Να έλθεις στο Άγιο Βήμα, διότι σε καλεί ο πατήρ σου ο Αρχιεπίσκοπος”…

Πράγματι πήγε ο Διάκονος και αφού με το ζόρι διέσχισε το πλήθος, είπε προς τον Όσιο Εφραίμ τα λόγια του Βασιλείου. Τότε εκείνος δια του διερμηνέως απάντησε:

“Επλανήθεις αδελφέ, διότι εμείς είμαστε ξένοι και άγνωστοι. Πώς λοιπόν μας γνωρίζει ο Αρχιεπίσκοπος”;

Γύρισε ο Διάκονος πίσω στον Άγιο Δέσποτα και του τα ανέφερε, αλλά πάλι ο Άγιος τον έστειλε πίσω λέγοντάς του “πήγαινε και πες “Κύριε Εφραίμ, ελθέ στο Άγιον Βήμα, διότι σε καλεί ο Αρχιεπίσκοπος””.

Πήγε λοιπόν ο Διάκονος δεύτερη φορά και αφού ασπάσθηκε τα άκρα των ποδών του Οσίου του είπε τα λόγια του Αγίου Βασιλείου. Τότε ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος προσέφερε μετάνοια στο Διάκονο και είπε:

“Αληθώς στήλη πυρός είναι ο Μέγας Βασίλειος, αλλά τον παρακαλώ για να μιλήσουμε μόνοι μας στο σκευοφυλάκιο”.

Χάρισμα των γλωσσών

Όταν λοιπόν τέλειωσε η Θεία Λειτουργία, προσκάλεσε ο Άγιος Βασίλειος τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο και αφού τον ασπάσθηκε, συνομίλησε μαζί του για πνευματικά και θεία νοήματα και τον παρακάλεσε στο τέλος εάν έχει κάποιο ζήτημα κρυμμένο στην καρδιά του να το πει.

Τότε ο Όσιος Εφραίμ είπε δια του διερμηνέα:

“Μία χάρη ζητώ από την αρχιερωσύνη σου, δούλε του Θεού”.

“Ό,τι επιθυμείς ζήτησε, αποκρίθηκε ο Άγιος και Μέγας Βασίλειος, διότι πολλά σου οφείλω, για τον κόπο τον οποίο κατέβαλες για την ταπεινότητά μου”.

Είπε τότε ο Όσιος Εφραίμ:

“Γνωρίζω, Δέσποτα Άγιε, ότι εάν παρακαλέσεις για κάτι το Θεό, σου το προσφέρει. (!!!) Επιθυμώ λοιπόν να παρακαλέσεις να μιλήσω στα Ελληνικά, διότι καθόλου δε γνωρίζω τη γλώσσα αυτή τη δική σας”.

Και απάντησε ο Άγιος Βασίλειος:

“Υπέρ τη δύναμή μου είναι το αίτημά σου πάτερ Άγιε και της ερήμου καθηγητά. Αλλά επειδή εζήτησες τούτο μετά πίστεως, ας δεηθούμε και οι δύο στο Θεό και είναι σε Εκείνον δυνατό να πραγματοποιήσει την επιθυμία σου. Διότι, καθώς λέγει ο Προφήτης Δαβίδ, (ο Θεός το) θέλημα των φοβουμένων Αυτόν ποιήσει και της δεήσεως αυτών εισακούσεται και σώσει αυτούς”.

Αφού λοιπόν είπε αυτά, μαζί με το Όσιο Εφραίμ το Σύρο – που μιλούσε μέχρι τότε μόνο τη μητρική του γλώσσα, τα Συριακά – στάθηκαν για πολλή ώρα σε προσευχή και μόλις την τέλειωσαν, είπε ο Μέγας Βασίλειος μεγαλοφώνως:

“Η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος να είναι μαζί σου και λάλησε Ελληνικά”!!!

Και ευθύς ως είπε αυτό ο Άγιος, ο Αϊ Βασίλης, ω του θαύματος! Ανοίχθηκε το στόμα του Οσίου Εφραίμ και μίλησε Ελληνικά, όπως ακριβώς ο Άγιος Βασίλειος και όλοι οι Έλληνες Χριστιανοί!!! ( σημ. Όχι όπως οι λεγόμενοι Πεντηκοστιανοί, που λαλούν άναρθρες και ακαταλαβίστικες κραυγές και ανύπαρκτες λέξεις οι καημένοι και ζουν σε βαρύτατη πλάνη, αφού ούτε καν καταλαβαίνουν αυτά που λενε ακόμη και οι ίδιοι, ούτε γνωρίζουν καμιά απολύτως “άλλη” γλώσσα, αφού και για να μάθουν τα απλά αγγλικά πηγαίνουν σε φροντιστήριο Ξένων Γλωσσών… Όμως Χάρισμα Γλωσσών όπως φαίνεται και εδώ και στο βίο του Αγίου Χριστοφόρου και στο βίο των Αποστόλων, σημαίνει ότι δίνεται στον άνθρωπο, τον Ορθόδοξο Χριστιανό, τον εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας και δίνεται άλλη υπαρκτή γλώσσα τέλεια, όπως ακριβώς η μητρική γλώσσα και σε όλες της τις εκφάνσεις. Σκέψη, ομιλία, γραφή, συζήτηση, κατανόηση. Κάτι που είναι παντελώς άγνωστο και αδύνατο στις νεοπεντηκοστιανές αιρέσεις, που τα θύματά τους την ώρα της επήρειας του πονηρού πνεύματος, κράζουν ανύπαρκτα και ακαταλαβίστικα πράγματα)…